ആ സ്നേഹത്തിന്റെ ചൂടില് ,
അടയിരുന്നാണ് എന്നില് ,
ഒരായിരം സ്വപ്നങ്ങള് വിരിഞ്ഞത് ...
അതേ വാക്കുകളുടെ മറവിലാണ്,
എന്റെ നൊമ്പരങ്ങള്,
ഞാന് കുഴിച്ചു മൂടിയത് ...
എന്റെ ഹൃദയത്തില് മുറിവുകളാഴ്ന്നതും,
ജീവനില് വിരഹത്തിന്റെ കൈപ്പ് നിറഞ്ഞതും,
ഓര്മകളെന്റെ പ്രാണന് കവര്ന്നതും,
പിന്നീടെപ്പോഴോ.. ഞാന് മനസ്സിലാക്കി ...
ആരാണവന്...?
ReplyDeleteഅവന് പണ്ടാരമടങ്ങിയിട്ടിട്ടുണ്ടാവും
ReplyDeleteആ സ്നേഹത്തിന്റെ ചൂടില് ,
ReplyDeleteഅടയിരുന്നാണ് എന്നില് ,
ഒരായിരം സ്വപ്നങ്ങള് വിരിഞ്ഞത് ...
നല്ല വരികള്
ചതിയന്!
ReplyDeleteനല്ല വരികളാണ് കേട്ടോ. ഇഷ്ട്ടായി.
SLOW POISONING.....
ReplyDeleteനന്നായിട്ടുണ്ട്...
ReplyDeleteഅവന്റെ മുഖങ്ങള് മാറിക്കൊണ്ടേ ഇരിക്കും , അവളുടെ പ്രണയവും
ReplyDelete