തിരികെ ഞാന്‍ വന്നപ്പോഴേയ്ക്കും
നീ എവിടെയ്ക്കോ പോയിമറഞ്ഞിരുന്നു..
ജന്മങ്ങളുടെ വേദന മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളില്‍ ബാക്കിവച്ചിട്ട് ,
നീയെന്ന വൃണം എന്നെ നോവിക്കുന്നു...
മഞ്ഞിന്‍ തുള്ളികളില്‍ ഇഴകള്‍ നെയ്യുന്ന കിരണങ്ങളെ,
കണ്ടുവോ എന്‍ പ്രാണപ്രിയനെ ...
മനസ്സിന്റെ താളുകള്‍
നീറുന്ന ഓര്‍മകളാല്‍ അലങ്കരിച്ച നിന്നെ ഒരിക്കല്‍ കൂടി ഞാന്‍ കണ്ടുകൊള്ളട്ടെ.....
എന്നിലൂ ടെ ഇന്നലെ തേങ്ങിതീര്‍ന്ന സ്വപ്നമേ...
നിന്നെ ഞാന്‍ പ്രണയിക്കുന്നു...
വേദനയുടെ നടുമുറ്റത്തുനിന്നും ഞാന്‍ നിന്നെ വിളിക്കുന്നു.... വരിക...
സ്നേഹത്തിന്‍ ഒരിറ്റ്‌ ബാഷ്പത്തല്‍ ഞാന്‍ അനുഗ്രഹീതയാവട്ടെ...
:-)
ReplyDelete:)
ReplyDeleteNo chance..........
ReplyDeleteനന്നായി.
ReplyDeleteആശംസകള്‍....
മനോഹരമായ കവിത....
ReplyDeleteഉള്ളില്‍ ഒരു കടലുണ്ട്‌, പക്ഷേ
ReplyDeleteവാക്കുകളെ വേദനയില്‍ നിന്ന്‌ ഒന്നു കുറുക്കിയെടുക്കൂ...
CONGRADS...
'വരിക ജീവന്റെ മെഴുതിരിയുമായ്‌
ഒരു തലയോട്ടി നിറയെവീഞ്ഞുമായ്‌
ഹരിത ചര്‍മ്മത്തിന്നൊലീവിലയുമായി
വരിക, നീ ശവമുറിയില്‍ നിന്നെന്നെ വിളിച്ചുണര്‍ത്തുവാന്‍...'