ഓര്‍മ്മകള്‍ മരിക്കില്ലയെന്നു എത്രയോ വട്ടം ഞാന്‍ കേട്ടിരിക്കുന്നു... ചിലപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തനിയെ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ നിന്‍റെ ശ്വാസത്തിന്റെ ചൂട് എന്റെ ഏകാന്തതയെ പുളകമണിയിക്കുന്നു... മറ്റു ചിലപ്പോള്‍ ഇരുളില്‍ നിന്‍റെ മുഖം എനിക്ക് പ്രകാശമാകുന്നു .... പക്ഷെ എന്തുകൊണ്ടാണ് ഞാന്‍ കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോള്‍ നിന്‍റെ ചിത്രം ദൂരെ മറയുന്നത് ? നിന്‍റെ ശ്വാസത്തിന്റെ ചൂട് എന്നെ ചുട്ടു പൊള്ളിക്കുന്ന കിരണങ്ങള്‍ മാത്രമാകുന്നത് ?? ഓര്‍മ്മകള്‍ മങ്ങി മങ്ങി മറയുന്നു ..... ഇപ്പോള്‍ നിന്‍റെ മുഖം എന്റെ ഓര്‍മകളില്‍ പോലും അന്യമാണ് ... വേദനകളില്‍ ഞാന്‍ ഒറ്റപ്പെടുമ്പോള്‍ എന്നെ തലോടുന്ന ഓര്‍മയുടെ ഒരംശം മാത്രമായി നീ മാറിയതെന്നാണ് ?? അകലാന്‍ ആവാത്തവണ്ണം നിന്നെ ഞാന്‍ എന്റെ ഹ്രദയത്തില്‍ ചേര്‍ത്തു വച്ച നിമിഷങ്ങളില്‍ നീ എന്നോട് മന്ത്രിച്ച വാക്കുകള്‍ .... നീ എന്റേത് മാത്രമാണെന്ന് ..... നിന്നെ കൂടാതെ ... നിന്നെ കേള്‍ക്കാതെ ഒരു നിമിഷം പോലും എനിക്ക് ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ലെന്നു .... ആ വാക്കുകളെ ഞാന്‍ എത്ര മാത്രം അഭിമാനത്തോടെ കേട്ടിരുന്നു ?? ഇന്നോ ?? പാഴ്ക്കിനാക്കളുടെ ... വ്യര്‍ത്ഥമോഹങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ മാറാല കെട്ടിയ ഓര്‍മകള്‍ക്കിടയില്‍ ചുരുണ്ട്കൂടുന്ന നിന്‍റെ അവശേഷിപ്പുകള്‍ക്കിടയില്‍ ... ആ വാക്കുകളും... !!
chila ormakal kalam mayikkum, chilathu mangathe manasil kidakkum,
ReplyDeletesamayam kittumpol aa vazhi varumallo.
ReplyDeletehttp://pularveela.blogspot.com
ഈ വരികളില്‍ നിഴലിക്കുന്നത് പ്രണയമാണോ അതോ വിരഹമോ?
ReplyDelete