Sunday, April 17, 2011

നീയില്ലാതെ ...

ആ ചിതയുടെ അരികില്‍ , നീ ഉപേക്ഷിച്ച എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കരിഞ്ഞ ഗന്ധമുണ്ടായിരുന്നു .... നീ ഇല്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാനാവില്ല എന്ന് ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നു .... ആ നിമിഷം എന്റെ ജീവന്‍ എന്നില്‍ നിന്നും അറ്റ് പോകണമെന്ന് ഞാന്‍ കൊതിച്ചിരുന്നു .... അപ്രതീക്ഷിതമായി എങ്ങിനയോ വീണ്ടും ഞാന്‍ തനിയെ ജീവിച്ചു ... നീയില്ലാതെ.... എങ്കിലും .... ഒന്നെനിക്കറിയാം .... നിന്‍റെ ഓര്മകളിലായിരുന്നു എന്റെ ജീവന്‍ ശേഷിച്ചത് .... തെല്ലകലെ ഒരു നേര്‍ത്ത മഴയില്‍ എന്റെ കണ്ണീര്‍കണങ്ങള്‍ നിന്നില്‍ പെയ്യുമ്പോഴും ... ഇന്ന് ഈ ചിതയില്‍എന്റെ ആത്മാവ് നിന്നില്‍ നിന്നും ശാന്തി തേടി വിദൂരങ്ങളില്‍ അലയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ...

3 comments:

  1. ദു:ഖം ജീവിത സത്യങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്.എന്നാലും അതിനെ ഉപാസിക്കണോ?

    ReplyDelete
  2. ഓര്‍മകളിലൂടെ ... നന്നായിരിക്കുന്നു..

    ReplyDelete