കാട്ടുതീ

ഈ ചില്ലയില്‍നിന്നും
അടുത്തതിലേയ്ക്ക്
ഈ പച്ചയില്‍ നിന്നും
അടുത്തതിലേയ്ക്ക്
ഈ വേരില്‍നിന്നും
അടുത്തതിലേയ്ക്ക്
ഈ പൂങ്കുലയില്‍നിന്നും
അടുത്തതിലേയ്ക്ക്
ഈ കിളിക്കൂട്ടില്‍നിന്നും
അടുത്തതിലേയ്ക്ക്..
ഞാന്‍ കാറ്റാണ്
ഇന്ന് ഈ കാടിനെ
ഞാന്‍ ഉമ്മ വയ്ക്കുന്നില്ല
ഇതിന്‍റെ ചില്ലകളെ
തട്ടിയിളക്കുന്നില്ല
ചെറുചാറ്റല്‍ മഴയില്‍
കുതിര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന
മണ്ണിലൂടെ ഒഴുകിനടക്കുന്നില്ല
 ഈ ദിവസം
എന്‍റെ വിരല്‍ത്തുമ്പില്‍
എന്‍റെ തൂവലില്‍
ഒരു കനല്‍ക്കട്ട കൊളുത്തിയിട്ടുണ്ട്
ഈ കാട് മുഴുവനായി വിഴുങ്ങിയാലും
തീരാത്ത ദാഹമാണിന്ന്‍..
എന്നിലൂടെ മാനും മയിലും
കൂടും കുരുവിയും
മേടും പടര്‍പ്പും
മണ്ണും വെന്ത് വെളിച്ചമാവട്ടെ..
കാടേ, കരളേ
ഞാനെടുക്കുന്നു നിന്നെ .. !