Saturday, March 16, 2013

പിരിയുന്നവർ

നമുക്കിടയിലെ ആകാശം
നിറമില്ലാതായിരിക്കുന്നു !
നമുക്കിടയിലെ
തീരത്ത്‌ നിന്നും
ചിന്തകൾ വേരറ്റ്
കടലിന്റെ അശാന്തിയിലെയ്ക്ക്
പറക്കുന്നു !
വാക്കുകൾ വാൾമുന പോലെ തിളങ്ങുകയോ ?
കാറ്റിൽ മുറിവ് മണക്കുകയോ ?
എവിടെയാണ് നാം
തപസ്സിരുന്നുണർത്തിയ പൂങ്കാവനങ്ങൾ ?
നിറങ്ങൾ  ?
ചാരുതകൾ ?
തിരമാലയുടെ നേർത്ത സംഗീതം ?
കാലമൊരു തീപ്പന്തം പോലെ
സർവ്വതുമെരിച്ചു നീങ്ങുന്നു !
കൂടെ മുഴുവനായ്
പിഴുതെറിയപ്പെട്ട് നമ്മിലെ നാമും ! 

9 comments:

  1. കാലമൊരു തീപ്പന്തം പോലെ
    സർവ്വതുമെരിച്ചു നീങ്ങുന്നു..

    നല്ല കവിത

    ശുഭാശംസകൾ....

    ReplyDelete
  2. കാലം നീങ്ങട്ടെ

    ReplyDelete
  3. ചിന്തകൾ വേരറ്റ്
    കടലിന്റെ അശാന്തിയിലെയ്ക്ക്
    പറക്കുന്നു !


    കടല്‍ തീരത്തേക്കാള്‍ ശാന്തി തരാന്‍ കടലിനാവുമായിരിക്കും.//////////

    കവിതയോടുള്ള ഇഷ്ടം രേഖപെടുത്തിടിയിരിക്കുന്നു

    ReplyDelete
  4. നമ്മിലെ നാമെ കണ്ടെത്താം

    ReplyDelete
  5. നന്മകള്‍ തിരിച്ചെടുക്കണം....
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  6. നന്നായിരിക്കുന്നു
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  7. അന്ന് ഞാന്‍ ഞാനായും, നീ നീയായും മാറിയ നാളുകള്‍...,...
    നന്നായിട്ടുണ്ട് കവിത.. ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  8. കൂടെ മുഴുവനായ്
    പിഴുതെറിയപ്പെട്ട് നമ്മിലെ നാമും !

    നമ്മിലെ നമ്മെ, നന്മയെയും
    തപസ്സിരുന്നുണ൪ത്തേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...

    ReplyDelete