ഓട്ടോഗ്രാഫ്...

പിന്നീടൊരിക്കല്‍ എന്തൊക്കെയോ തിരഞ്ഞു ഞാന്‍ ഉമ്മറപ്പടികളും കടന്നു ആ മുറിയിലെത്തി.പണ്ടെപ്പോഴോ ഞാന്‍ തുടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടടുക്കിപ്പിടിച്ച എന്റെ ഭ്രാന്തന്‍കവിതകള്‍ക്കിടയില്‍ ,വര്‍ണ്ണത്താളുകള്‍ തുന്നിയ, ചിതല്‍ തിന്നുതുടങ്ങിയ എന്റെ ആ പഴയ ആ ഓട്ടോഗ്രാഫ് കണ്ടു.വിദ്യാലയത്തിന്റെ പടികള്‍ നടന്നിറങ്ങിയശേഷവും അതെന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഓര്‍മ്മയായിരുന്നു.കാലത്തിനോത്തുള്ള ഓട്ടപ്പാച്ചിലില്‍ നെന്ജോടടുക്കിപ്പിടിച്ചതൊക്കെയും,ഈ മുറിയുടെ ഒരു കോണില്‍ ചിലന്തിക്കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കോലാഹലങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ മയങ്ങുന്നു...അതിന്റെ താളുകള്‍ ഓരോന്നായി മറിക്കുമ്പോള്‍ വിളിപ്പാടകലെ ആരൊക്കെയോ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...സ്മരണകള്‍ പറ്റംപറ്റമായി വന്ന് എന്റെ കണ്ണുകളെ ഈറനണിയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.വിലപ്പെട്ടതെന്തോ നഷ്ട്ടപ്പെട്ടത് പോലെ...

my sister...

As strangers we met,
days made us close,
proceeding through the months,
the blood flowing through our veins became one,
i love you as my dear sister.
the one whom i miss near me.
still i feel the invisible presence,
of your hands patting my shoulder,
while i am weeping hard, at my tough times...!
love you dear sister..

only if...

If you suddenly think of forgetting me,

Never take a second chance to gat back to me,

Because I may have already torn you from past,

If you ever think that loving me was a part for you to regret,

Never expect me any more,

Coz I may have already gone!!

If you thought of dumping meh,

U will not get a chance to,

Because I may have already dumped you,

Whenever u think of loving me,

Never tell me that you do,

Coz by that time, you will be mine…

If you are sad on dumping me,

I may have been living happily,

And never should you,

Because the place of your second demand,

Will be in out of my life..

Love me as your life,

You will be my life………

living without you oh love...

Living without you oh love,

It is truly hard for me,

I find myself walking so crazy,

Like a small hare in the strange forest,

My pain is not that you leave me for ever,

The realization that I am alone,

Without you near me,

Is the greatest pain of mine,

Without you my life is like

A forest without trees…

You are my loneliness,

You are my pain and sufferings,

Oh god, dnt you see me roaming through

The blazing fire of pain and tears…

You an only help me,

That bringing him back to my life,

I will wait oh lord,

I will wait for your helping hands….

നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ക്കുമപ്പുറം ഞാന്‍ ഒരു അപ്സരസ്സയിരുന്നു...
അന്ന് ഞാന്‍ ഒരു ഗന്ധര്‍വനെ പ്രണയിച്ചു...
ഇന്ന് അവന്‍ എന്റെ ചുണ്ടുകളിലെ വിരഹ ഗാനമാണ്...
ഞാനോ....കാലത്തിന്റെ താളിയോലകളിലൂടെ എന്റെ പ്രിയനേ തേടി നടക്കുന്ന കൊച്ചരുവിയും...

ആനന്ദം...

എനിക്ക് മുമ്പിലുല്ലതെല്ലാം അവ്യക്തമാണ്...
എന്റെ കണ്ണീരില്‍ കുടികൊള്ളുന്നത് മരണത്തിന്റെ കറുപ്പല്ല...
കദനത്തിന്റെ ചൂളയില്‍ വാര്‍ത്തെടുത്ത നോവുന്ന ഓര്‍മകളല്ല...
ഇന്നെന്റെ കണ്ണീരില്‍ ആശകളുടെ ആഴിയാണ്...
ആനന്ദത്തിന്റെ തിരകളും...

colours...

She was fond of paintings,

She loved to dream,

She wanna be with friends always….

She drew her dreams with paint…

A happy butterfly….loved by all…

A princess of colors…

suddenly once her glass paint fall broken down the floor,

unconsciously she fall making all worried,

she laid in the hospital bed like a bird lost its wings…

the nurse came with a sheet of paper,

but some kind of grief shadowed her calm face…

the nurse told, Lisa was suffering from leukemia…

just four more months is the extent of her wings to fly high,

she felt as if she was dipped in an ocean of warm colors

and for a moment she was out of breath….

She screamed so loudly as if her sound could break the

Dark thick concrete walls of the hospital….

Coz she loved life n she wanna live life….

She was back to home…

Her parents hugged her ,patted her head,

Kissed her forehead and told her,” we love you dear”

She stood motionless and speechless…..

Like a beautiful statue dripping silent tears…

She lived her last days, in the world of colors,

Surrounded by friends like angels,,,

Finally she bleed and fall dead in the world of colors and friends…..

Kissing her dreams through death…

As a torn page of a golden memory……….

ജന്മാന്തരങ്ങളുടെ പുണ്യം

ഇവിടെ പുനര്‍ജനികളുടെ കാത്തിരിപ്പില്ലാതെ ജന്മാന്തരങ്ങളുടെ പുണ്യം പോലെ ഞാന്‍ നീയെന്ന ധാനത്തല്‍ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുന്നു....
ക്ഷയിച്ച സ്വപ്നങ്ങളുടെ മാറില്‍ അരിമുല്ലപൂവുകള്‍ വീണ്ടും സുഗന്ധം പരത്തുന്നു...

വാക്കുകള്‍ക്കതീതമായി...

വാക്കുകള്‍ക്കതീതമായി ഒരു ആനന്ദമുണ്ടെങ്കില്‍ അത് നിന്റെ പ്രണയം മാത്രമാണ്....
കാലങ്ങളും കാതങ്ങളും മായ്ക്കാത്ത ഒരു മുറിവുണ്ടെങ്കില്‍ അത് നിന്റെ ഓര്‍മകള്‍ മാത്രമാണ്... കണ്ണീരിന്റെ ചീളുകള്‍ എന്റെ നേര്‍ക്ക് നീ പെറുക്കിയെറിഞ്ഞു മടങ്ങിയപ്പോള്‍,
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ തന്ത്രികള്‍ നൂറായി നുറുങ്ങിയതു നീ അറിഞ്ഞുകാണില്ല....

cages of torture....

A black thick fog of pain shatters my soul to thosands,

my clouds areweeping blood from the chopped wings of angels,

sky is dark and my screams reach horizons,

the pain was so unexpected and victious,

moans of ma hollow heart echoed through,

the top of beech trees swaying above me...!

naked grief burned through my eyes,

and sprinkled the tears of ur departure all around me...

i knew i was being offered the preview of hell,

but i care why...

i couldn't run, i couldn't realitate,

as something had stucked me up in the cages of torture...

symbol of eternal love...

With a fresh bouquet, as usual,

That old man came in

With her favorite gladiolus in it,

Was still so cheerful when

he walked up the staircases of the hospital,

she waited for him as usual,

bearing the cute smile in her pleasant face,

even amidst of the pains that carving her life out,

when those pains are intolerable for her,

he just hug her hands so gentle and let her rest in his arms,

they use to share five minutes alone with their doors closed,

but that day has come finally,

for her to start her journey to her heaven,

she still had a smile for him,

and even he too smiled and told her,

even if you are not near me,

I will feel your presence,

And you start the journey to your paradise…

She smiled again and closed her eyes for ever,

He got the permission and closed their door,

Sat near her, and all outside echoed a deep-felt song,

Song of an old man, at top of his lungs and voice,

None could stay their in the song,

Since it bring tears from the bottom of heart,

He than came out and told the passers by that room,

To bid them pardon if he disturbed them,

And he use to sing the song frm the day they met each oder,

And she could sleep only after hearing his song,

And today is her final day in ma heaven of love,

And she is now in the journey to her own world,

So he feared that she will hear the song,

And sang bit louder for her,

He moved forward, with tired steps,

Slowly singing the same song,

That where ever you are, my songs will cover you with my love,

And I will sing for you my love,

Forever and ever…..

The gladiolus he have gifted her in the morning were about to wither,

But still carried a smile like her’s,

And carried a drop of tear from somewhere far heavens,

Like the symbol of eternal love….

എന്റെ കവിത...

ഡയറിക്കുറിപ്പുകളുടെ ഇടനെന്ജില്‍ എന്റെ ചേതനകള്‍ ചിന്നി ചിതറുമ്പോള്‍,
അതിനു ചുറ്റിലും ഓളങ്ങള്‍ കണക്കെ വരികള്‍ ജന്മമെടുക്കുന്നു....
ഒടുവില്‍ അതൊരു കവിതയായി മാറുമ്പോള്‍,
ഞാന്‍ അറിയാതെ എന്റെ ദുഃഖങ്ങള്‍, പുതിയൊരു പൂമോട്ടായി മാറുമ്പോള്‍,
എന്റെ ഹൃദയം അളവില്ലാതെ ആനന്ദിക്കുന്നു...

i m never sad..

You can never see me crying,

I am never sad,

Coz I am living in todays,

I don’t have to weep on passed days,

I don’t have to memorize my tough days,

Coz they are all passed,

Now I am in a new day,

Without the burned ashes of yesterdays,

I am standing here refreshed chilled and happy,

Coz I have no plans for future,

I never dream on anything,

I never expect anything or anyone with me,

I just go on as the same,

My only friend is destiny,

My life is carried in the wings of destiny,

I can accept everything happens to me in the future,

Coz I am prepared and hands are opened,

For receiving anything in the way of life,

Why should I be weeping?

Why should I be in grief…

No never!!i am so happy …

Coz I live in today!!

അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ മാത്രം...

മിഴിനീരില്‍ കുതിര്‍ന്ന വേനല്‍ രാവുകളില്‍ മിന്നാമിന്നികളുടെ നുറുങ്ങു വെട്ടം പോലും എന്നെ അസ്വസ്ഥയാക്കുന്നു...
പകല്ക്കിനാക്കളുടെ നിഴലാട്ടങ്ങള്‍ അരങ്ങുവാഴുന്ന, അശാന്തമായ നിദ്രകളില്‍,
ഉള്ളില്‍ തളം കെട്ടികിടക്കുന്ന, മനസ്സിനെ പുഴുങ്ങുന്ന സ്മരണകളില്‍,
ഉണരും മുന്‍പേ കണ്ടു തീര്‍ക്കാന്‍ കൊതിച്ച പാതി മുറിഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളില്‍,
നമ്മുടെ നഷ്ടപ്രേമത്തിന്റെ അളിഞ്ഞ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ മാത്രം....

shadows....

Shadows, sometimes so annoying,

I found it as the germinating seed of grief in me,

I do something good,

Why my shadow act just opposite,

As the ordinary world around me,

Never listened to my good deeds,

Here my shadow, acts just contrary on me,

My strives to tame my shadow,

Is just going in vain….

Oh shadow, you are a part of mine,

But even the yummy snowy ice cream,

I am having this crack of dawn,

You show as the fumes of evil coming out,

I am pretty fair enough,

But my shadow, you seem so dark,

Dead and weird,

I respect you as a close friend of mine,

As the chant of nature,

But y you never show what I meant to be,

I hope my dear shadow got what I said,

Now Itz the same but I feel some change,

By the slow arrival of divine dusk,

i find my shadow contracting and melting in me,

I find my shadow inside me,

As a lovely exquisite me….

As a charming harmony of purity and love,

Ah! End of the day, I am happy,

As a humble and meek friend,

Walked with me,

Following my steps…..

വെറുതേ ...

പകല്‍ അസ്തമിക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ ഏകാന്തമായ ഓര്‍മകള്‍
വാഴ്വിന്റെ അനന്തമായ വീഥികളില്‍.. അലയുവാന്‍ തുടങ്ങും...
പകലുകളുടെ ആരവത്തില്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉള്ളറകളിലെ നിശ്വാസങ്ങള്‍,
ആളൊഴിഞ്ഞ വഴിയമ്പലത്തിലെ കരിയിലകളുടെ നിശബ്ദമായ ഞരക്കങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം , ആര്‍ക്കോവേണ്ടി വെറുതേ കൊതിക്കുന്നു...

because i have to..

Realize my hell of soreness,

How can I run off my sensations?

If I do I will be no more,

The words, to speak is so effortless,

Even to hear is trouble free,

But it is really hard for me to accomplish,

Or tell me some way to live in a real dream world,

By dumping my aches in the hell,

But they will be taking away my heart with them,

The people always find tears in me,

As their way to congregate their complaints,

I am helpless before my wounds,

As they are so deeply felt inside,

But I just walk ahead collecting

Whatever life throws at me…

Coz I have to….

വറ്റാതെ....

എന്റെ ആകാശം വറ്റാതെ പെയ്യ്തിറങ്ങുന്നു,
സ്മരണകള്‍ ആര്‍ത്തിരമ്പി എന്റെ ഹൃദയത്തെ പിളര്‍ക്കുന്നു,
നരച്ച സ്വപ്നങ്ങളും, വരണ്ടുണങ്ങിയ ആത്മാവും എന്റെ ഗാനങ്ങള്‍ക്ക് താളം പിടിക്കുന്നു...
ആരോ മനസ്സിന്റെ പടിവാതിലിലൂടെ നുരക്കുന്ന പുഴുവിനെ പോലെ അരിച്ചിറങ്ങുന്നു...
എന്റെ വാക്കുകള്‍ പൊള്ളുന്ന സൂര്യനെ ഗര്‍ഭം ധരിച്ച്,
വേദനയോടെ മൌനത്തെ പ്രസവിക്കുന്നു...

wounded bird...

Oh fallen yesterdays,

I am searching for a bird,

Fluttered through your heart,

Have you sense the blazing tears

of My small singing bird?

Dear hushed springs,

Don’t you have my pretty bird,

Thrashing in your essence?

Loving mighty ocean,

Tell me,

Have you received the

Bleeding globule of ma wounded bird?

flew form my plot,

I need my bird back in ma garden,

And wanted it to sing for me…

I am searching it…

But I could not…..

Beloved large petals of lotus,

Have you taken the withered,

Sooth feathers of my bird,

Some one tell me,

Where my bird is….

I need it to my paradise….

ma little one...

oh God,
I trust, you see all my endeavors,
You judge me,
Don’t you see me now lord?
Once you gave me a gift,
My dear and charming seraph,
My caring daughter,
I hold her hands when she fall,
I placed her not at ma home,
But truly inside my heart as you know,
She was not the gift you have given,
But was my life you have restored in me,
But still I am unable to recognize
The reason you have taken back my child,
Answer me oh lord,
None can counter my long roll of questions other than you,
Her affectionate mother have not stopped weeping,
The helping hand, beautiful pearl, and her life is stolen by you,
The loving little brother of her, have lost all his cheer and naughtiness,
Coz he lost his leading light, smiling princess and his playmate,
Even the air around me bears the last breaths of my sweetie,
The breeze was taking the drips of rain,
And that is the tears of my gorgeous girl,
Oh lord, everything around me is torturing me,
I am asking for nothing oh Almighty,
Keep my angel n your hands and take good care of her,
She was given to me by you,
But even though you have taken it from me,
All the memories of her is slicing me in pieces,
I lost my girl, and I lost my life,
But the tears of her near ones are flowing to me as river of pains,
I can somehow afford my pain,
But take away the sadness of my near ones,
As each tears of my dears are killing me in pieces,
So take care of my girl and the ones, who are crying for her,
You can only do that, and I believe that you will respond me soon…

ഇന്നും നീ വന്നില്ല...

പകല്‍ അസ്തമിച്ചിരിക്കുന്നു,
എന്റെ കാത്തിരിപ്പിന്റെ മറ്റൊരദ്യായവും....
ഇന്നും നീ വന്നില്ല...
എന്റെ കാത്തിരിപ്പ്‌ ഈ രാത്രിയുടെ കരുവാളിപ്പില്‍ മങ്ങുന്നില്ല..
എന്റെ കണ്ണീര്‍ ഈ മൌനത്തില്‍ വറ്റുന്നില്ല...
നീ വരൂവോളം , എന്റെ ജീവന്‍ തേങ്ങിത്തീരുവോളം ...

breathing forever...

I look away from my window,

Through the soft pallid curtains,

I saw the flourished blossoms outside,

Through the red branches of poignant autumn,

i touched the temperate but soft and dark ash,

Flying around me in the dust,

I saw the wrinkled skin of wood dying in the fire,

While I was sitting at the hard shining rock near the wild lake,

Serenely sleeping in the trunk of forest,

I felt the vine springs creeping through ma lips,

I moved like the beckon of ocean,

In the quietly blowing airstream,

Dancing in contentment,

And startled by joy…

And in these happy days of mine,

i felt like breathing for ever….

my past...

One day I lost my love,
I searched him all around,
I looked for his bright eyes among the stars,
I tried to hear his song frm the heart of forest,
I listened for his sweet words in the crowd,
I shed tears in the ocean in the longing for him….
I flew all over the sky in search of his warmth…..
I asked for the help of many to find him…
No one showed me the path I should go for him,
But I could not find him any where…
But I thought he may at least realize my efforts for getting him.
Finally when I was back to my grave I could find him……
Find him long buried in ma pasts…
He slept peacefully,
While I was searching him awake in tears n screams,
He comfortably laid unconscious,
While I wept for him whole through ma life,
He was just ma past,
He never had seen ma love for him….
He never realized that I am living for him….
I regretted at ma grave,
For tearing apart my wonderful life of beauty,
For someone who never cared me….
But still a tear dropped from me,
In the burning love for him…..ma past!!

അവശനായ കിഴവന്റെ പാഴ്ക്കിനാവ് പോലെ മനസിന്റെ വ്യഗ്രതകളില്‍ ഉഴറി ഞാന്‍ ,
തെരുവുബാലന്റെ വിശപ്പിന്റെ നിലവിളികല്‍ക്കൊപ്പം മെല്ലെ ഉറങ്ങാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോഴും,
കണ്ണീര്‍തുള്ളിയും നെഞ്ചിലേന്തി അതില്‍ മഴവില്ലുവിരിയുന്ന പുഞ്ചിരിയുമായി പൂവുകള്‍ വിരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...
നിറംമങ്ങിയ എന്റെ മരവിച്ച ചിന്തകള്‍ അപ്പോഴും ചോര ചിതറിയ ആകാശത്തിലെ മാലാഖാമാരുടെ മുറിഞ്ഞ ചിറകുകള്‍ പെറുക്കുകയായിരുന്നു ...
ഇരുണ്ട ആകാശത്തിലെ വിളറിയ നക്ഷത്രങ്ങളും,
വേനല്‍ച്ചൂടില്‍ കരിഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ചാരവും അപ്പോഴും എനിക്ക് മുന്‍പില്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ വരച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു....

none otherthan you...

None is dare to love me as you do,
Coz each speck of your love for me,
Makes me feel exceptionally good,
I never experienced this feeling before,
You make me delighted in thousands of ways,
You bring my bliss before,
Even by a small word a simple kiss.,
Or a soft smile of yours, makes me special,
None make me so contented as you do my love,
Your tender touch is sealed in my emotions,
In the extremity of your love,
My soul is singing for you…
You choose to admire on my flaws,
Which I try to cover always,
You are fabulous love of mine,
I cannot find anyone like you anywhere…
You fill all my dreams and desires,
And from the time I met you,
I have nothing left as unfulfilled,
I feel jealous on you dear,
That I cannot love you more than you do,
That severe is your love for me….

mom n her life...

She catered his desired dish, As it was his birthday. Her only child and her being…Spouse left her before..Her little son, the only fortune...a chubby cutie pie, She hurriedly cooked, she the pure hearted mother subsist her life for her baby.

she rushed hearing the chrippings from the school bus,to pick up her son,to cuddle him and swathe him with her affection.As the son saw his mother awaiting for him,

at the wayside, he wanna kiss her and mount on her.the son impatiently fled to his mother,to creep on her and recite the lessons of that day,but destiny took another unpredicted step,to crush her life under the wheels of a truck.in a moment’s haste, she saw her son,Engrossed in the bloodstream….!!The pain of splitting her womb to take him out,The blood she shed for giving him life,Seen to be scattered in the path as slices of flesh…!!Her life, her baby, her dream, her life, her present, her past and future, her blood, her heart….! Taking the final breath of him,Hw could a mother be able to see her son,Undulating in the edge of death…Her breaths suddenly stopped,While she embraced the dying son,She did neither shed tears,Nor uttered a word…She just closed her eyes with him,

But she never opened her eyes,As her beats of the spirit stopped for ever….

That is the attachment of a mother to her child!!

ഭിക്ഷ...

നിന്റെ തുടുത്ത കവിളുകള്‍ക്കിടയില്‍നിന്നും ഭിക്ഷയായി എന്റെ നേര്‍ക്കെറിഞ്ഞ പൊട്ടിച്ചിരികള്‍ ….

അവ എന്റെ എല്ലാമായിരുന്നു….എന്റെ എല്ലാം…

നിരാശയുടെ മിന്നലുകളേല്‍ക്കുമ്പോള്‍ മനസിന്റെ പ്രകാശമായിരുന്നു അവ…

ജീവന്റെ ലഹരിയും, പ്രേമത്തിന്റെ പൂവുകളും ഒക്കെ….

എന്നാല്‍ ഇന്നവ എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നു…

നിരാശയുടെ കൈപ്പുനീരില്‍ നിന്റെ പുഞ്ചിരി എന്റെ ഗാനങ്ങളെ മുറിവേല്‍പ്പിക്കുന്നു....

നിന്റെ ഓര്‍മകളുടെ കൂട്ടുളള ഈ വീഥിയില്‍ എന്റെ അവസാന ദലവും കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്നു.... പുനര്‍ജനിക്കാന്‍ ഇനിയെങ്കിലും നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഒരു കോണ്‍ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍... വാനംബാടിയായി ഞാന്‍ ഇനിയും നിന്റെ അരുകില്‍ കൂടുവച്ചു പാര്‍ക്കും... എന്നും നിന്റെ കണ്മുന്‍പില്‍....

ഞാന്‍ കേള്‍ക്കാറുള്ളത്...

എന്റെ ഏകാന്തതകളില്‍ ഞാന്‍ കേള്‍ക്കാറുള്ളത്,
അജ്ഞാതമായ അകലങ്ങളിലെ മാലാഖമാരുടെ താരാട്ടുപാട്ടല്ല,
വിടര്‍ന്ന പൂവുകളെ ചുംബിക്കുന്ന മന്ദമാരുതന്റെ ഇതളില്‍ കുരുങ്ങിയ ഗീതികളല്ല...
എന്നോ പെയ്യ്തോഴിഞ്ഞ മഞ്ഞില്‍ ബാക്കിയായി രാവില്‍,
പുല്‍ക്കൊടിതുംബുകളില്‍ ചിതറിയ മഞ്ഞിന്‍ കണങ്ങളുടെ രോദനമല്ല ...
ഭൂതകാലങ്ങളുടെ രണഭൂമിയില്‍ നിശ്ചലമായി കിടക്കുന്ന എന്റെ ആത്മാവിന്റെ ദയനീയമായ ഞരക്കങ്ങള്‍ മാത്രം....