Your love ..

No one is dare to love me as you do,
Coz each speck of your love for me,
Makes me feel exceptionally good,
I never experienced this feeling before,
You make me delighted in thousands of ways,
You bring my bliss before,
Even by a small word, a simple kiss.,
Or a soft smile of yours,
makes me special,
No one make me so contented as you do my love,
Your tender touch is sealed in my emotions,
In the extremity of your love,
My soul is singing for you…
You choose to admire on my flaws,
Which I try to cover always,
You are fabulous love of mine,
I cannot find anyone like you anywhere…
You fill all my dreams and desires,
And from the time I met you,
I have nothing left as unfulfilled,
I feel jealous on you dear,
That I cannot love you more than you do,
That severe is your love for me….

:(

നിനക്കായി എന്റെ ഹൃദയം കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന സ്നേഹത്തെക്കാള്‍ , എന്ത് വിശ്വാസ്യതയാണ് ,
എന്റെ ഹൃദയം തകര്‍ന്നോഴുകുന്ന കണ്ണീരില്‍ നിനക്കുള്ളത് ??

വെറുതെ എന്നറിയാം ... !

നീ എന്റെ സ്നേഹത്തിനു മുന്നില്‍ നിന്നും കുതറിമാറുന്നു ,
എനിക്കോ നിന്‍റെ മനസ്സാക്ഷിക്കോ അജ്ഞാതമായ കാരണങ്ങള്‍ ... !
നിന്നെ മറക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍ ,
എന്റെ ഹൃദയമാണ് ഉണങ്ങാത്ത മുറിവുകളുമായി നിലംപറ്റുന്നത് ...
എന്നിട്ടും നീ എന്നെ വെറുക്കുന്നു ...
വാര്‍ന്നുതീരുന്ന ജീവനെങ്കിലും ,
ശേഷിക്കുന്നത് നിന്‍റെ ഓര്‍മകള്‍ മാത്രമെങ്കിലും ,
ആ ഓര്‍മകളില്‍ കിടന്നു പിടയുകയാണ് ഞാന്‍ ഇന്നും ... !
ചിലന്തിവലയില്‍ കുരുങ്ങിയ പ്രാണന്റെ ശ്രമം പോലെ ,
നിന്‍റെ ചിന്തകളില്‍ നിന്നും ഓടിയകലാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു .. !
വെറുതെ എന്നറിയാം ... എങ്കിലും ... !

ഒരു ചോദ്യം ...

ചോരയില്‍ പുരണ്ടു കിടക്കുന്ന , ഉടലറ്റ മരക്കുറ്റി ...മിഴിനീരൊഴുക്കി , കാറ്റില്‍ പറന്നകലുന്ന വാടിയ ഇലകള്‍ ..തെല്ലകലെ ,പുഴയില്‍ ദൂരങ്ങളിലേക്ക് വിങ്ങലോടെ ഒഴുകിനീങ്ങുന്ന തന്‍റെ പിന്ജു ചിറകിലെ തൂവലുകള്‍ നെടുവീര്‍പ്പോടെ കണ്ട് മരണത്തിന്‍റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് മുങ്ങുന്ന പക്ഷിക്കുഞ്ഞ് ..കണ്ടതെല്ലാം കാണാത്ത ഭാവത്തില്‍ ,തന്‍റെ കട്ടിലില്‍ ചാരിയിരുന്നു സ്വപ്നം കാണുന്ന മനുഷ്യാ ,ഈ യാത്ര എവിടെവരെ ?

prayer ..

Oh esteemed divinity,

U made me see the unruffled crack of dawn today,

Taking me through the playground of sunrays,

I saw my pals smiling,

You chucked troubles at me,

Making me attack them merrily..

You never made me sad,

You never made me hard,

Shielding me in ur hands ,

In this the brilliant prospects of nature,

You enveloped my dear ones,

I stride through the spine without dread,

And in your mercy …

Thanking you oh lord for this awe-inspiring day....

Aid me sleep calmly,

Rally round me and my friends

To have a pleased respite tonight,

Fetch our sentinel cherubs in our slumber,

Help us sleep in ur magnificent hands.....

:)

പാതവക്കത്ത് മുഖം താഴ്ത്തി നിന്നിരുന്ന ചില്ലകള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നും ചാറ്റല്‍മഴ ചെറുചിരിയോടെ ഓടിമറഞ്ഞു ,
പിന്നാലെ മെല്ലെ വന്ന മന്ദമാരുതന്റെ ചുണ്ടില്‍ തുടച്ചുമാറ്റാന്‍ മറന്ന ഒരു നനവുണ്ടായിരുന്നു ,
കവിളില്‍ ഒരു തുടുപ്പും ... !

കാറ്റും ഞാനും ....

വെറുതെയിരിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ,
കാറ്റിന്‍റെ വഴികളെ പിന്തുടരാരുണ്ട് ,
പൂവുകളില്‍ നിന്നും പൂവുകളില്‍ ,പറന്നെത്തി ..
മെല്ലെയൊന്നു ചുംബിച്ച് ,
കിളിയൊഴിഞ്ഞ കൂടിനെ തട്ടി ഇളക്കി ,
സുര്യ രശ്മികള്‍ക്കൊപ്പം , ഇളം ചില്ലകളെ ഇക്കിളികൂട്ടി,
വയല്‍ വക്കത്തെ തളര്‍ന്ന പഥികന്റെ വിയര്‍പ്പു നുള്ളി ,
തിരമാലകള്‍ അമ്മാനമാടുന്ന നീലിമയിലെറിഞ്ഞ് ...
പൂക്കുന്ന കാടുകളിലെ നിശബ്ധത ഭേതിച്ച് ,
കാട്ടുപൂക്കള്‍ ചിരിക്കുന്ന കല്ലറകളില്‍ ,
ഇരുളിനെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന മെഴുകുതിരി നാളങ്ങളെ മന്ദമായി പുല്‍കി ,
പച്ച ഞരമ്പുകളില്‍ നിന്നും ,
ഉരുകി വീഴുന്ന മഞ്ഞുതുള്ളികളെയും തഴുകി ,
ചിന്തകളുടെ ഭാരം പേറുന്ന ഈ കൂട്ടില്‍ തിരികെയെത്തും ...

അപ്പോഴും ...

ഈ വെള്ളക്കടലാസില്‍ ,
എന്നില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്നു വീഴുന്നത് ,
എന്‍റെ സത്തയുടെ അംശങ്ങളാണ് ... !
നിന്‍റെ നേരിയ ഹൃദയത്തിന്റെ ഭിത്തികളില്‍ ഇക്കിളികൂട്ടുന്നത് ,
മുറിവേറ്റ എന്‍റെ വാക്കുകളുടെ ചുടുനിണവും .. !
ഓളങ്ങളില്ലാത്ത ഈ പുഴയുടെ നിഗൂഡ മൌനവും വഹിച്ച് ,
വിടരാതെ കൊഴിഞ്ഞ പൂവിന്‍ നൊമ്പരത്തെ സംഗ്രഹിച്ച് ,
പ്രണയാഗ്നിയില്‍ വാടിയ ജീവനുകളുടെ കിതപ്പും ,
വൈകിയുറങ്ങുന്ന രാവുകളുടെ നിശബ്ധമാം നിലവിളിയും ചേര്‍ത്തുവച്ച് ,
ആഴങ്ങളുടെ ഇരുട്ട് പരതുന്ന കാറ്റോടു ചേര്‍ന്ന് ,
ഞാനും നീയും നടന്ന വഴികളില്‍ ,
എത്രയോ ദൂരങ്ങള്‍ ഞാന്‍ ഇന്നും വേദനയോടെ നോക്കി നില്ക്കാറുണ്ട് ...
രാവിന്‍റെ ശൂന്യതയെ ധ്യാനിച്ച് , വേദനയുടെ കണക്കുകള്‍ ,
ഈ കടലാസ്സുകഷ്ണങ്ങളില്‍ വെറുതെ പകര്‍ത്തി .. !
കവിള്‍ത്തടങ്ങളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന , പേമാരിയുടെ തുള്ളികള്‍ ,
ഒന്നുമറിയാത്ത ഭാവത്തോടെ ഞാന്‍ അപ്പോഴും തുടച്ചുമാറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു ...

ecstasy..

Let me place my heart,
In the verdant carpet at the crux of the jungle,
covered by the fresh pearls of ecstasy.. !
Leaving my mind,
Down the shade of golden tree in the autumn,
Let it study the music of falling golden-haired leaves,
Aw my heart, stay ..
Inside the swaying petal of dandelion,
flying over and over so without stinting,
And learn the clandestine of rainbows ..!
I should set my soul,
In the blushed poppies,
amassing the hushed splendor and aroma.. !
positioning my words,
Amid the angels,
Let it snoop to their celestial chat,
And lastly let it be sited back in me,
To decant the vocabulary of perpetual magnificence …..

എന്റെ ഗാനം ...

മരണത്തിന്‍ ഗന്ധം നിറഞ്ഞ ഉള്ളറകളിലെ,
ഇരുണ്ടകോണില്‍ മൌനം ഭജിച്ചു ഞാന്‍ ചുരുണ്ടു കിടക്കുന്നു ,
കൊലക്കയറിനും ജീവനുമിടയില്‍ ചിന്തകള്‍ പിടയുന്നു ,
ഒട്ടിയ വയറുമായി, കുഞ്ഞി കവിളത്തു കണ്ണീരിന്‍ പാണ്ടുമായി ,
എന്നോമല്‍ പൈതങ്ങള്‍ കേഴവേ ,
കള്ളനായി ഞാന്‍ പെരെടുത്തതും വിധി ... !
ഓടിത്തളര്‍ന്നു ഞാന്‍ !
സമ്പാദ്യം ... പാദം നിറയെ മുള്ളുകള്‍ ..,
മരണത്തിന്‍ വീഞ്ഞുകൊപ്പയിലേക്ക് , ഈ ഹൃദയമിടിപ്പുകള്‍ ,
തുള്ളികളായി ഒഴുകിയിറങ്ങാന്‍ ഞാന്‍ ,
ജീവന്റെ കടലുകള്‍ എത്ര താണ്ടണം ?
മുഷിഞ്ഞ മനസ്സുകളിലെ വിയര്‍പ്പുപൊടിഞ്ഞ ദുരാഗ്രഹങ്ങളെ ,
ഭാഗ്യവാന്മാര്‍ നിങ്ങള്‍ ....
ഈ ലോകം നിങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍ നീട്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു ...

പുഷ്പഹാരം ..

രാവുറങ്ങും മുന്‍പേ ,
നിലാവുണരും മുന്‍പേ ,
ഇതാ ഞാനെന്‍ കുടിലില്‍ ,
നിനക്കായി പുഷ്പഹാരം തീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു ,
പകല്‍ വെളിച്ചത്തിന്‍ സ്വര്‍ണ്ണക്കച്ചയില്‍,
നിനക്കായി ഞാന്‍ കാത്തുവച്ച ഹാരം !
രാപ്പാടികള്‍ ചേക്കേറുന്നു ,
നിന്‍ കരവലയത്തില്‍ ...
നിനക്കായി അവ ഗാനങ്ങള്‍ ഒരുക്കുന്നു ,
അസ്തമയ സൂര്യന്റെ കിരണങ്ങള്‍
എനിക്കൊപ്പം നിനക്കായി പാടുന്നു ...
മേഘങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം ,
ഭാവനകള്‍ക്കുമതീതമായവനെ ,
തുച്ചമാമെന്റെയീ വിയര്‍പ്പുനിറഞ്ഞ അധ്വാനം ,
അങ്ങ് സ്വീകരിച്ചാലും ...

പറന്നകലും വരെ...

ഇന്നും , ഇന്നലെയും , ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിച്ചു ...
പൂവുകള്‍ വിടര്‍ന്നു ...
ഇലകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു ...
സിരകളില്‍ നീയെന്ന സത്യം ,
മാംസത്തില്‍ നീയെന്ന പ്രണയം ,
ആത്മാവില്‍ നീയെന്ന കവിത ...
ഉരിഞ്ഞുമാറ്റനാവാത്തവിധം നീ ,
എന്നില്‍ പറ്റിച്ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നുവല്ലോ ...
എന്റെ ജീവനില്‍ നിന്‍റെ നാമം ,
ആഴത്തില്‍ കോറിയിരിക്കുന്നു ...
മായ്ക്കാനോ മറയ്ക്കാനോ ആവാതെ ,
ഞാന്‍ അതിനെ എന്നിലേയ്ക്ക് ചേര്‍ത്തുവെക്കട്ടെയോ ?
നാളെയും ഞാന്‍ നിന്നെ പ്രണയിക്കും ,
ഓടുവിലീ ജീവന്റെ വേരുകള്‍ കാറ്റായി , മഴയായി ,
തിരിയായി , തിരയായി ...
ശൂന്യതയില്‍ പറന്നകലും വരെ....

but how ??

I am crying again for you…
I want to melt the path of my memories,
In my burning tears,
My eyes are not shedding tears,
As they are left with nothing more..
My soul is still crying for you dearest,
Not for you to come back to me,
But to hide the pain inside me,
How can I gather the courage to live?
How can I get back the happiness and strength ahead?
Were can I find the peace of mind?
My pain stood before me,
As if it dwells with me eternally,
I want to get rid of this situation,
Which leads me to the hell of grieves,
Drowning in the waves of broken dreams,
Tell me how do I live in darkness,
Without you lighting up my way…
Fading images of that day,U left me is,
Haunting my life always…
How can I escape?
How can I take my life back on its path??

മൃത്യു ...

രാവിന്‍ കളിപ്പന്തലില്‍ നിന്നൊപ്പം ,
ഞാന്‍ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കണ്ടുറങ്ങിയപ്പോഴും ,
നിന്‍ ഹൃദയമിടിപ്പുകള്‍ക്കൊപ്പം ,
നിലാവിന്‍ കിരണങ്ങള്‍ എന്നെ കടാക്ഷിച്ചപ്പോഴും ,
നിന്‍ മാറിന്‍ ചൂടില്‍ ,
ഇടനെഞ്ചിലെ പൂക്കള്‍ നൃത്തമാടിയപ്പോഴും ...
മഞ്ഞുത്തുള്ളികള്‍ വീണു ചിതറിയ വേനലിന്‍ തൊടിയില്‍ ,
നിന്നെയും കാത്തു ഞാന്‍ ദിനങ്ങള്‍ താണ്ടിയപ്പോഴും ,
ഈ മിഴിപ്പൂക്കളിലെന്‍ മനം വിണ്ടുകീറിയപ്പോഴും ,
പിന്നെ നീ തിരികെ വന്നെന്നെ വാരിപ്പുണര്‍ന്നപ്പോഴും ,
ഈ രാവുകള്‍ക്കുമപ്പുറത്ത്
എന്നെയും കാത്തു മൃത്യുവിന്‍ അഴിക്കൂട് നില്‍പ്പുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ,
നിന്നെ ഞാന്‍ എന്നിലേയ്ക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കില്ലായിരുന്നു ...

Happy days ....

I look away from my window,

Through the soft pallid curtains,

I saw the flourished blossoms outside,

Through the red branches of poignant autumn,

i touched the temperate but soft and dark ash,

Flying around me in the dust,

I saw the wrinkled skin of wood dying in the fire.....

While I was sitting on the hard shining rock near ,

The wild lake,Serenely sleeping in the trunk of forest,

I felt the vine springs creeping through ma lips,

I moved like the beckon of ocean,

In the quietly blowing airstream,

Dancing in contentment,

And startled by joy…

And in these happy days of mine,

I felt like breathing for ever….

പൂക്കാന്‍ മറന്ന നിശാഗന്ധി ...

ആ പാതിരക്കാറ്റില്‍ ഞാന്‍ മയങ്ങിയില്ല...
വിടരാന്‍ തുടിക്കുമെന്‍ ലോലമാം ദളങ്ങളെ ,
വസന്തത്തിന്‍ ചെറുചാറ്റല്‍മഴയില്‍ പൊതിഞ്ഞ് ,
പൂത്തുലഞ്ഞ മാമരങ്ങള്‍ത്തന്‍ ചുവട്ടില്‍ നിലംപറ്റിക്കിടന്നു ...
പകലിന്‍ വിഭ്രാന്തമാം കരങ്ങളാല്‍ ,
പ്രഹരമേറ്റു ഞാന്‍ ,കൂമ്പി നിന്നതും ...
തെല്ലകലത്തെ കാവുകളില്‍ ,
കുയിലുകള്‍ പാടിയ സന്ധ്യാജപങ്ങളില്‍ ,
എന്‍ മനമുണര്‍ന്നതും ...
ഇടറിയ സ്വരങ്ങളാല്‍ മണ്ണിന്‍ മാറില്‍ ,
ജലകണങ്ങള്‍ ഇറ്റു വീണതും ...
വഴിതെറ്റിയലഞ്ഞൊരു മന്ദമാരുതനെ ,
മേഘക്കണികകള്‍ വാരിപ്പുണര്‍ന്നതും ...
എല്ലാമെല്ലാം ധ്യാനിച്ച്‌ നില്‍ക്കവേ ...
ഞാന്‍ പൂവിടാന്‍ മറന്ന ഈ രാവും യാത്രചൊല്ലി മടങ്ങയോ..... ??

എന്നിട്ടുമെന്തേ...

മാഞ്ഞുപോയ ആ മന്ദഹാസങ്ങളില്‍ ,
ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിലെ ഏകാന്തമാം വിങ്ങലുകളില്‍ ,
നിശബ്ദതയിലെ പിന്‍വിളികളില്‍ ,
ഉപേക്ഷയുടെ ആക്രോശങ്ങളില്‍ ,
എന്റെ കണ്ണീര്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു ....

ഒറ്റപ്പെടലുകളുടെ മുറിപ്പാടുകള്‍ നടനമാടുമ്പോള്‍ ,
നിന്‍റെ തിരിച്ചറിവുകളിലെ നെടുവീര്‍പ്പാണ് ഞാന്‍ ..
ഓര്‍മകളുടെ അസ്ഥിത്തറയില്‍ ചിതറിവീണ ദീപവും ....
എന്നിട്ടും ....
എന്നിട്ടുമെന്തേ ....യാത്രാമൊഴികളുടെ പിന്‍ബലമില്ലാതെ ,
നീ എന്നില്‍ നിന്നും ദൂരെയെവിടെയോ നടന്നു മറഞ്ഞത് ... ??

withered roses..

ഒടുവിലെപ്പോഴോ ...

ഒരു നിമിഷത്തിന്‍ വ്യഗ്രതയില്‍ ,
ഒരു സ്പന്ധനത്തിന്‍ വേഗതയില്‍ ,
മനസ്സിന്‍ ഇരുണ്ട താഴ്വരകളെ ,
പ്രണയത്തിന്‍ നേര്‍ത്ത പച്ചപ്പ്‌ പുതപ്പിച്ച് ,
എന്റെ ചിന്തകളുടെ കോണുകളില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ച് ,
കൌമാരത്തിന്‍ ഏകാന്തമാം വിഹ്വലതകളെ പുണര്‍ന്നു ,
നിന്‍റെ നിര്‍വികാരത എന്റെ നിമിഷങ്ങളില്‍ ഇറ്റിച്ച് ,
നിലാവുണര്‍ന്നപ്പോള്‍ ,
നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ നിന്‍റെ മുഖം കോറി ,
പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രമാം ജ്വാലകള്‍,
മൌനമായി എന്നില്‍ പടര്‍ത്തി ,
ഒടുവിലെപ്പോഴോ നീ ,
എന്നില്‍ നിന്നും അലിഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതായി ...