Thursday, June 2, 2011

ഇന്നീ വാക്കുകള്‍ കണ്ണീരില്‍ പൊതിഞ്ഞവയാണ്...


നിലാവിലെ സ്വപ്നങ്ങളും , ഇരുളിലെ വെളിച്ചവും,
പ്രഭാതങ്ങളിലെ ഉണര്‍വ്വും , പകലുകളുടെ പുഞ്ചിരിയും ,
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ താളവും നീയായിരുന്നു ...
അന്നെന്റെ വാക്കുകളില്‍ പുതിയ ജീവനും ,
ഗാനങ്ങളില്‍ മുളംകാടുകളിലെ കാറ്റിന്റെ ഈണവും ഉണ്ടായിരുന്നുവല്ലേ ?
നിമിഷങ്ങളുടെ ചിറകടികളില്‍ കാലം പറന്നുയര്‍ന്നപ്പോള്‍ ...
നഷ്ടങ്ങളുടെ പട്ടികയില്‍ നീയും എന്റെ ജീവനുമുണ്ടായിരുന്നു ....
ഇന്നീ വാക്കുകള്‍ കണ്ണീരില്‍ പൊതിഞ്ഞവയാണ്...
ഇരുളില്‍ തെളിയുന്ന നിന്റെ ഓര്‍മകളില്‍ വസന്തമാണ് ..
എങ്കിലും ആ വസന്തം ഇന്ന് എന്നില്‍ നിന്നും കാതങ്ങള്‍ അകലെയാണ്...
പ്രഭാതങ്ങളിലെ നരച്ച സ്വപ്നങ്ങളും ,
ചോരയുടെ മണമുള്ള ഭിത്തിയും,
ഹൃദയത്തിനുള്ളിലെ മായ്ച്ചാലും മായാത്ത നിന്റെ രൂപവും മാത്രമായി എന്റെ ഇന്നുകള്‍ ...



8 comments:

  1. ഹൃദയം എന്നു തിരുത്തുക.. പോസ്റ്റ് കൊള്ളാം

    ReplyDelete
  2. കണ്ണീരില്‍ പൊതിഞ്ഞ വാക്കുകളും......

    കണ്ണീരില്‍ കഴുകിയ മനസ്സും...........

    ആത്മനൊമ്പരങ്ങളെ വിലയിരുത്തേണ്ടത് അവനവന്‍ തന്നെയാണ്

    എങ്കിലും ആശംസകള്‍......

    ReplyDelete
  3. നന്നായിട്ടുണ്ട്
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  4. മനോഹരമായ കവിത..ആശംസകള്‍ .

    ReplyDelete
  5. ചെറുതേ ചേതോഹരം എന്നാണല്ലൊ പൊതുവേ ;)
    ഇതും ചേതോഹരമായിരിക്കുന്നു.

    “ചോരയുടെ മണമുള്ള ഭിത്തിയും“
    ഈ ഒരു വരി മാത്രം ശരിക്കങ്ങോട്ട് ചേര്‍ന്നില്ലാന്ന് തോന്നി. അഥവാ അതുകൊണ്ട് എന്താണുദ്ദേശിച്ചതെന്ന്.

    അപ്പൊ ആശംസകള്‍!

    ReplyDelete