Saturday, October 13, 2012

നീ വായിക്കുന്നത്

ഒരു മൌനത്തിന്‍റെ ധാരാളിത്തത്തില്‍
ഞാനൊരു ജന്മം പറയാന്‍ കൊതിച്ചതെല്ലാം
മൂടി വച്ചിരുന്നു ..
ഒരു വേള, നീയെന്‍റെ ഹൃദയം പിളര്‍ന്നപ്പോള്‍
അക്ഷരങ്ങളായി ഒലിച്ചിറങ്ങിയതെല്ലാം
ഞാന്‍ എന്നോ പറയാന്‍ മറന്നതും
പറയാതെ ബാക്കി വച്ചതുമായിരുന്നു !!
വാക്കുകളോരോന്നായി ശ്രമപ്പെട്ടു നീ
വായിച്ചെടുത്തതെല്ലാമെന്‍റെ
പ്രാണന്‍റെ നോവുകളായിരുന്നു... !!
ചുണ്ടുകള്‍ വരണ്ടതും
നാവുണങ്ങിയതും
തൊണ്ടയില്‍ തടഞ്ഞതും
ഇന്നു നിനക്ക് വായിക്കാന്‍
കവിതയാകേണ്ടിയിരുന്നു ... !!

2 comments:

  1. മനിതർക്കു മൊഴികൾ തേവയില്ലൈ.
    നല്ല കവിതയാണു.

    ReplyDelete
  2. പറയാന്‍ മറന്നതും.. പറയാതെ ബാക്കിവച്ചതും..

    ReplyDelete