ഒരിറ്റു കണ്ണീര്‍ പോലും തുളുമ്പാതെ മൌനത്തെ പുണര്‍ന്നുകൊണ്ട് എന്റെ തളര്‍ന്ന കണ്ണുകള്‍ വാരിപുണര്‍ന്നത് നിന്‍റെ പുഞ്ചിരിയെയാണ് ...
ഈ ലോകത്തിനെ മുഴുവന്‍ നിന്‍റെ പുഞ്ചിരിയുടെ കരവലയതിലാക്കി,
കാത്തിരിപ്പിന്റെ സുറുമയെഴുതിയ എന്റെ കണ്ണുകളുടെ നിഴല്‍ നിന്നില്‍ വീഴുന്നതിനു മുന്‍പ്,
നീ ഓടി ഒളിക്കുകയാണോ....
നിന്‍റെ തൊട്ടടുത്തിരുന്നിട്ടും ഒരു വാക്ക് പോലും മിണ്ടാതെ ഇത്രയും കാലം നിശബ്ധ്ധയില്‍ നിന്‍റെ പ്രണയം കണ്ടെത്തിയവളാണ് ഞാന്‍ ...
വിശപ്പകറ്റാന്‍ കറുത്ത സന്ധ്യകളില്‍ ഞാന്‍ ഇടനെഞ്ചു പൊട്ടി പാടിയത് നിന്നെക്കുറിച്ചായിരുന്നു...
അതൊന്നും അറിയാതെ, അതൊന്നും കേള്‍ക്കാതെ നീ ഓടി മറയുന്നത് എങ്ങോട്ടാണ്?
No comments:
Post a Comment