Friday, November 27, 2009

വെറുതേ ...


പകല്‍ അസ്തമിക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ ഏകാന്തമായ ഓര്‍മകള്‍
വാഴ്വിന്റെ അനന്തമായ വീഥികളില്‍.. അലയുവാന്‍ തുടങ്ങും...

പകലുകളുടെ ആരവത്തില്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉള്ളറകളിലെ നിശ്വാസങ്ങള്‍,

ആളൊഴിഞ്ഞ വഴിയമ്പലത്തിലെ കരിയിലകളുടെ നിശബ്ദമായ ഞരക്കങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ,
ആര്‍ക്കോവേണ്ടി വെറുതേ കൊതിക്കുന്നു...

2 comments:

  1. ആരോഗ്യമുള്ള മനസ്സിനേ സ്വപ്നങ്ങള്‍ കാണാനാവൂട്ടോ :)

    ReplyDelete
  2. നെഞ്ചിന്‍ കൂട്ടില്‍ ചിറകടിയ്ക്കുന്ന ആ പഞ്ചവര്‍ണ്ണക്കിളിയെ....
    വിശാലമായ ഈ നീലവാനത്തിലേയ്ക്ക്‌ തുറന്നുവിടൂ...
    കവിതയുടെ വര്‍ണ്ണക്കൂട്ടുകള്‍..
    ഇവിടേയും നിറയട്ടെ!!!
    ആശംസകള്‍!!

    ReplyDelete