അലറിവിളിക്കുന്ന കടലിനും
എന്നോളമെത്തുന്ന ഭ്രാന്തന് തിരകള്ക്കും മീതെ
ചിറകുകള് കുഴഞ്ഞു പറക്കുന്ന രാപ്പക്ഷിയാണ് ഞാന്
വെളിച്ചമായി കൂട്ടായി എനിക്കൊപ്പം യാത്രയായ
ഒടുവിലത്തെ താരകവും എന്നെ തനിച്ചാക്കി ...
ദൂരെ .... കണ്ണെത്താ ദൂരെ, തീരത്തെത്തണം..
അവിടെയാണ് നിന്റെ ഓര്മകള്ക്ക്
എന്നെ തോല്പ്പിക്കാന് കഴിയാത്തത് ..
അവിടെയാണ് എന്റെ പ്രാണന് ശാന്തമാകുന്നത് ..
തീരത്തെത്തും മുന്പേ
ഓര്മത്തിരകള് എന്നെ വിഴുങ്ങാതിരുന്നെങ്കില് ...
കവിത നന്നായിടുണ്ട്,ആശംസകള്
ReplyDelete