ചുണ്ടുകള്‍ക്കൊണ്ട് അയാള്‍ എന്നെ
കത്തിയെരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍
ഉള്ളിന്‍റെയുള്ളില്‍ മറ്റൊരുവള്‍
തീ പോലെ
അയാളെ ചുട്ടുകൊന്നുകൊണ്ടിരിക്കും!
ചോദിക്കാനാവാത്ത
പലതരം ചിഹ്നങ്ങളില്‍ ഞാനയാളെ
എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ക്കൊണ്ട് വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കും !
ഉത്തരം പലതുണ്ടായിട്ടും ഒന്നും
പറയാതയാള്‍ മൌനം കൊണ്ടെന്നെ തടുക്കും !
അടങ്ങാത്ത ഒരു വിശപ്പില്‍നിന്നും
ഉദ്ഭവിച്ചു തുടങ്ങുന്ന ഒരുതരം കാറ്റുപോലെ
അയാള്‍ എന്നെ കൈകള്‍ക്കുള്ളില്‍ കെട്ടിയിടും !
കടലുകാത്തിരുന്ന കൊടുംകാറ്റിനെ പോലെ
ഞാനും തിരകള്‍ വിരിച്ച് അയാളെ വിഴുങ്ങും..
ഒടുവിലൊരു വല്ലാത്ത ശാന്തത ഉള്ളിലെടുത്ത്
അയാള്‍ പടിയിറങ്ങിപ്പോകും
വാതിലുകള്‍ കടന്നാല്‍പിന്നെ
തീര്‍ത്തും അപരിചിതരായ രണ്ടു പേര്‍..
എന്നില്‍ ബാക്കിയാവുന്നതോ ??
എന്നും തോരാതെ പെയ്യ്താലും
കണ്ണുനീരിന് അടക്കാന്‍ കഴിയാത്തൊരു
ആളിക്കത്തല്‍ ..
പിന്നെ അനുനിമിഷം എന്നെ ഞെരുക്കിക്കൊണ്ട്
പടര്‍ന്നു പന്തലിച്ചു വളരുന്ന
നിന്‍റെ ചുംബനത്തിന്‍റെ
മുള്‍വേലിയിലുടക്കിപ്പോയ ഓര്‍മ്മകള്‍..
നീയോ..
മറ്റൊരു മഹത്തായ സ്വപ്നത്തിന്‍മടിയില്‍
ആനന്ദത്തിന്‍റെ ഉത്തുംഗപതത്തില്‍
ഓര്‍മ്മകളെ കാറ്റിലൂതി ,
പുകക്കണ്ണടകള്‍ തീര്‍ത്തുകൊണ്ട്
അവളോട്‌ പറഞ്ഞു..
പ്രിയപ്പെട്ടവളെ , നിന്നെ ഞാന്‍
ആത്മാര്‍ഥമായി പ്രണയിക്കുന്നു
അളവുകലില്ലാതെ ...
ReplyDeleteപ്രണയ ദ്വന്ദം
നല്ല വരികൾ
ശുഭാശംസകൾ...