അജ്ഞാതമായ ആ സ്വപ്നത്തെ പിന്തുടര്‍ന്ന് ഞാന്‍ കരിയിലക്കൂട്ടങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ,കാവുകള്‍ താണ്ടി നീങ്ങിയപ്പോള്‍ ,
കുതികാലില്‍ നീ സമ്മാനിച്ചത്‌ വിഷചുംബനമെങ്കിലും,
പ്രിയേ ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു....
രാവിന്റെയും നിലാവിന്റെയും അന്തരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍,
എനിക്കായി നീ കരുതിവച്ചിരുന്നത്,
കണ്ണീരിന്റെ നനവുള്ള ഓര്‍മകളെങ്കിലും ,
ഇന്നും പ്രിയേ നിന്നെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നു....
sneham thirichu prethikshikunilla onnum..anganey karruthiyal sneham manoharamanu...sneham therunna vedanakal sahikanum kazhiyum....be happy
ReplyDeleteതിരിച്ചൊന്നും പ്രതീക്ഷിയ്കാതെ , തരുന്നത് വേദനയെങ്കിലും മനസ്സിലെ സ്നേഹം ഇരട്ടിയായി തിരികെ നല്‍കുക , ഇത് പോലെ ഒരു സ്നേഹം കൊതിയ്കാത്ത മനുഷ്യനുണ്ടോ . ഇതല്ലേ യഥാര്‍ത്ഥ സ്നേഹം , ഈ സ്നേഹം കാണാത്തവര്‍ മനുഷ്യര്‍ ആയിരിക്കില്ല ....ഹൃദയം ഉണ്ടാവില്ല ....സ്നേഹം അനുഭവിയ്കാനും വേണം ഒരു യോഗം
ReplyDeleteചെറുതെങ്കിലും കൊള്ളാം
വരികളില്‍ നിന്നും സ്നേഹത്തെ ആവോളം കോരി എടുക്കാം . പക്ഷെ ,ജീവിതത്തില്‍ ........?
ReplyDeletecrazy.... insane ...poem... :)
ReplyDelete