Sunday, September 9, 2012

ഈ അപൂര്‍ണ്ണമായ കവിതയുടെ തീരം


മനസ്സിലൊരു അപൂര്‍ണ്ണമായ കവിത
കയറിപ്പറ്റുന്ന നിമിഷങ്ങളുണ്ട് !
എവിടെനിന്നൊക്കെയോ വാക്കുകളുടെ 
പെരുമഴ നനഞ്ഞ് ,
ഈറനണിഞ്ഞ്, 
ഹൃദയത്തിന്‍റെ ഇറയത്ത്  
ഓരം ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുന്നൊരു കുളിരായി !!
എന്‍റെ ഏകാന്തതകളെ 
പൂക്കാലങ്ങളും ,
മഴക്കാലങ്ങളുമാക്കുന്ന 
അക്ഷരച്ചെപ്പിന് ,
പ്രണയത്തിന്‍റെ നിറവും  
കാ‍ന്താരിമുളകിന്‍റെ എരിവും ,
കുന്നിമണിയുടെ കറുപ്പും ,
കടലിന്നാഴവും ,
ആകാശത്തിന്‍റെ അനന്തതയുമാണ്  !
ഞാനൊരു കവിയാകുമ്പോള്‍,
തൂലിക,
ഓര്‍മ്മകളുടെ കാണാക്കയങ്ങളുടെ കരയില്‍,
കണ്ണുപൊത്തി ഏങ്ങിക്കരയുന്നതും 
കാണാറുണ്ട് !
എങ്കിലും ഓര്‍മ്മകള്‍ കരയാത്ത 
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കരിയാത്ത 
മഹാ മൌനത്തിന്‍റെ 
വിശുദ്ധ പ്രണയത്തിന്‍റെ  കരയിലാവണം 
എനിക്കുമെന്‍റെ കവിതയ്ക്കും 
നീ ചിതയൊരുക്കേണ്ടത് !
ആ തീരം തേടി ഞാന്‍ പോവുകയാണ് !

2 comments:

  1. ഓര്‍മ്മകള്‍..... .......
    കവിതകളായി ...
    യാത്ര...
    തുടരുമ്പോള്‍....... ..................
    ........
    നന്നായിരിക്കുന്നു

    ReplyDelete