ആണ്ടുകൾ പിന്നിടുമ്പോഴും

നമ്മുടെ മൌനങ്ങൾക്കുള്ളിൽ എത്രയാണ്ടുകളാണ് നില തെറ്റി വീണത്‌ ... ? എത്രയെത്ര മഴക്കാടുകൾ പൂക്കുകയും , എത്ര മേഘക്കൂട്ടങ്ങൾ നിലംപതിക്കുകയും ചെയ്യ്തു ... !! അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലേ തേടുകയായിരുന്നു നിന്നെ ഞാൻ.. ഓരോ ഗുൽമോഹറിൻ നെഞ്ചിലും ,ഓരോരോ വിജനതയിലും ... ! മഴവില്ലോ , വസന്തമോ, സംഗീതമോ , മഴയോ ... ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്ന എന്തിലും നീയുണ്ടായിരുന്നല്ലോ... ! നീ സമ്മാനിച്ച പ്രണയത്തിന്റെ  വർണ്ണരാജികളിൽ നിലതെറ്റി വീണും , നിന്റെ ലോകത്തിൽ സ്വയം മറന്നും എന്നൊക്കെയോ ഞാനും !! ഒടുവിൽ  നീയൊരു സ്വപ്നമായ് ഓർമ്മകളുടെ  കാണാക്കയങ്ങളിലേയ്ക്ക് മറയുമ്പോഴും ഞാൻ പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നു... നമ്മുടെ നാളുകളെ.. ! ഇന്നിതാ ഇപ്പോഴും എന്നെ ത്രസിപ്പിച്ച നിന്റെ വാക്കുകളെ തേടുകയാണ് ഞാൻ ... എന്നെ പൊതിയുന്ന ഓരോ മൌനത്തിലും ... !!