വെറുത്തു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു ,
നിന്നോടൊപ്പം എന്റെ വാക്കുകളെയും ഞാന്‍ !
നിന്നെ നിറയ്ക്കാതെ
നീ എനിക്ക് പകര്‍ന്നു തന്ന കണ്ണീരിന്‍റെ ഉപ്പില്ലാതെ
വാക്കുകള്‍ എന്നില്‍ ജനിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ ,
അന്ന് ഞാനൊരു കവിയായേനെ !
ഇപ്പോളിവിടെ ഒഴുകുന്നത്
വെറുമൊരു അഴുക്കു ചാലാണ് !
നീ നഷ്ടമാക്കിയ പ്രണയത്തെ
ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും പിഴിഞ്ഞ് കളയുവാന്‍ മാത്രം
ഞാന്‍ കണ്ടെത്തിയ ഉപാധി !
മെഴുകുതിരികള്‍ ദഹിച്ചുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
ശവം നാറാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു
ഇനിയെനിക്കീ ശ്മശാനം ഒഴിഞ്ഞേ കഴിയൂ ..
അല്ലെങ്കിലെന്നാത്മാവും
ഈ ശവത്തോടൊപ്പം അഴുകി തുടങ്ങും !
നിശാഗന്ധികളെയും ,
നിലാവിനെയും പ്രണയിച്ച ഞാനിവിടെ
ഒരു ജന്മം ജീവിച്ചു.
പ്രണയമായും , സ്വപ്നമായും ,
മോഹമായും , നഷ്ടമായും , രക്തമായും,
വേശ്യയായും, ഗര്‍ഭിണിയായും,
മഴയായും , മനുഷ്യനായും ജീവിച്ചു ..
ഇനി എഴുതാന്‍ വാക്കുകളോ
ഇനി പാടാന്‍ പാട്ടുകളോ
എനിക്കില്ല !
മാപ്പ് ,
അവകാശവാദങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ
പടിയിറങ്ങുന്നു !
ഈ ശവപ്പറമ്പില്‍ സന്ദര്‍ശകരുണ്ടാവും,
അത് കണ്ടൊരു നക്ഷത്രം പുഞ്ചിരിക്കുന്നുമുണ്ടാവും !
.jpg)
