വിജനമെന്റെ ആകാശവീഥിയിലിതെത്ര അമാവാസികൾ !!
നിലാവും , താരങ്ങളും നമ്മുടെ ഗാനങ്ങളും
മധുരം പുരട്ടാത്ത കറുകറുത്തിതെത്ര അമാവാസികൾ ... !!
രാപ്പുഴയെത്ര നേരമായ് കടഞ്ഞിട്ടുo
നിന്റെ നക്ഷത്രപഥത്തിന്റെ ഇത്തിരി വെട്ടമെങ്കിലും
തെടിയെത്താത്ത എന്റെ ഹൃദയമിതെത്ര ശൂന്യമിന്ന് .. !!
ഇടവഴികളിലെവിടെയോ മധുവായ് കൊഴിഞ്ഞ
നിന്നിതളൊന്നിൽനിന്നും
മണ്ണിന്റെ ആർദ്രതയിലെയ്ക്കു വീണുപോയിരുന്നോ ഞാൻ ?
ഒരുനാളെങ്കിലും നിന്റെ ഓർമ്മകളുടെ
നീരുറവകളിലേയ്ക്കൊഴുകിയെത്തുമോ
ഞാനീ തമോവനം താണ്ടി.. !!
നീയിന്നോളം നമുക്കിടയിൽ മെനഞ്ഞെടുത്ത അണക്കെട്ടുകൾ
ഭേദിക്കാൻ മാത്രം
അന്നെന്റെ അമാവാസികൾക്കുo ത്രാണിയുണ്ടാവും... !!
നീ തന്നു പോയ ഇരുളാം നോവിൽ കുരുത്ത ത്രാണി ... !!
നിലാവും , താരങ്ങളും നമ്മുടെ ഗാനങ്ങളും
മധുരം പുരട്ടാത്ത കറുകറുത്തിതെത്ര അമാവാസികൾ ... !!
രാപ്പുഴയെത്ര നേരമായ് കടഞ്ഞിട്ടുo
നിന്റെ നക്ഷത്രപഥത്തിന്റെ ഇത്തിരി വെട്ടമെങ്കിലും
തെടിയെത്താത്ത എന്റെ ഹൃദയമിതെത്ര ശൂന്യമിന്ന് .. !!
ഇടവഴികളിലെവിടെയോ മധുവായ് കൊഴിഞ്ഞ
നിന്നിതളൊന്നിൽനിന്നും
മണ്ണിന്റെ ആർദ്രതയിലെയ്ക്കു വീണുപോയിരുന്നോ ഞാൻ ?
ഒരുനാളെങ്കിലും നിന്റെ ഓർമ്മകളുടെ
നീരുറവകളിലേയ്ക്കൊഴുകിയെത്തുമോ
ഞാനീ തമോവനം താണ്ടി.. !!
നീയിന്നോളം നമുക്കിടയിൽ മെനഞ്ഞെടുത്ത അണക്കെട്ടുകൾ
ഭേദിക്കാൻ മാത്രം
അന്നെന്റെ അമാവാസികൾക്കുo ത്രാണിയുണ്ടാവും... !!
നീ തന്നു പോയ ഇരുളാം നോവിൽ കുരുത്ത ത്രാണി ... !!
കുരുത്തത് ഒരു തോണി ആയിരുന്നെങ്കിൽ?എന്ന് തോന്നി
ReplyDeleteനല്ല കവിത
ReplyDeleteശുഭാശംസകൾ...
എത്ര അമാവാസികള്‍!!പിന്നെ പൌര്‍ണ്ണമി ഉണ്ടെന്നതൊരു ധൈര്യം
ReplyDelete