അന്നെന്റെ തൂലികതുമ്പില് അഗ്നിയും പുകയുമായിരുന്നൂ..
അവ എന്റെ അഴുകിത്തീര്ന്ന സ്വപ്നങ്ങളെ നിനക്കു മുന്പില് കുടഞ്ഞിടുമായിരുന്നു,
എന്റെ വരികളില് പിന്നീടു നീ മുല്ലപൂക്കളും സുഗന്ധും …
അവ എന്റെ അഴുകിത്തീര്ന്ന സ്വപ്നങ്ങളെ നിനക്കു മുന്പില് കുടഞ്ഞിടുമായിരുന്നു,
എന്റെ വരികളില് പിന്നീടു നീ മുല്ലപൂക്കളും സുഗന്ധും …
വാരിവിതറി..
അവ എന്നിലെ പ്രേമത്തെ പൊതിഞ്ഞു…
നിന്റെ പുലര്കാല സ്വപ്നങ്ങളില് എന്റെ ജീവന് കണ്ണീര് ഒലിപ്പിച്ചു നിന്നപ്പോള്,
എന്റെ തൂലിക നിറഞ്ഞു നിന്നത് നിന്റെ മൌനമായിരുന്നു...
അവ എന്നിലെ പ്രേമത്തെ പൊതിഞ്ഞു…
നിന്റെ പുലര്കാല സ്വപ്നങ്ങളില് എന്റെ ജീവന് കണ്ണീര് ഒലിപ്പിച്ചു നിന്നപ്പോള്,
എന്റെ തൂലിക നിറഞ്ഞു നിന്നത് നിന്റെ മൌനമായിരുന്നു...
യാത്ര നീണ്ടുപൂയപ്പോള് വിരഹവേധന കടിച്ചു വലിക്കുന്ന
എന്റെ ആത്മാവില് നിന്നൊഴുകുന്ന ചുടു ചോരയായി എന്റെ അക്ഷരങ്ങളില്…
ഇപ്പഴോ എന്റെ പക്കല് തൂലികയോ, അക്ഷരങ്ങളോ ഇല്ല…
എന്റെ ഏകാന്തവീധിയില്
എന്റെ ആത്മാവില് നിന്നൊഴുകുന്ന ചുടു ചോരയായി എന്റെ അക്ഷരങ്ങളില്…
ഇപ്പഴോ എന്റെ പക്കല് തൂലികയോ, അക്ഷരങ്ങളോ ഇല്ല…
എന്റെ ഏകാന്തവീധിയില്
വീണടിഞ്ഞ മൂക സ്പന്ഥനങ്ങളില് ചിതറി പോയി ഒക്കെയും..…
No comments:
Post a Comment