Wednesday, November 11, 2009

ഞാന്‍ ഇനി ജീവിച്ചു തുടങ്ങട്ടെ...

ഞാന്‍ പൂത്തുലഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന വസന്തങ്ങളില്‍,
നീ എന്റെ മാറില്‍ ചാഞ്ഞു,
നിന്റെ വിയര്‍പ്പുതുള്ളികള്‍ എന്റെ കൈകളില്‍ തെറിച്ചു വീണപ്പോള്‍,
അടര്‍ന്നു പോയത്‌ എന്നിലെ ചില്ലകളാണ് ,
എന്റെ ജീവിതമാണ്..
പിന്നെടെന്നിലെ എല്ലാം കവര്‍ന്നെടുത്തു നീ പോയി..
ഇപ്പോള്‍ നീ അടര്‍ത്തിമാറ്റിയ ചില്ലകള്‍ വീണ്ടും തളിര്‍ക്കുന്നു,
അതിലെ പൂവുകള്‍ക്ക് പുതിയ സുഗന്ധമുണ്ട്,
അതിന്റെ ഇതളുകള്‍ക്ക്‌ കണ്ണെഞ്ചിക്കുന്ന നിറമുണ്ട്,
അതില്‍ വന്നു പാടാന്‍ പൂംബാറ്റകളുണ്ട് ...
ഞാന്‍ ഇനിയും ജീവിച്ചു തുടങ്ങട്ടെ...

1 comment:

  1. ഇപ്പോള്‍ നീ അടര്‍ത്തിമാറ്റിയ ചില്ലകള്‍ വീണ്ടും തളിര്‍ക്കുന്നു,
    അതിലെ പൂവുകള്‍ക്ക് പുതിയ സുഗന്ധമുണ്ട്,


    നന്നായിട്ടുണ്ട്... തുടരുക... :)

    ReplyDelete