പകല്‍ അസ്തമിക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ ഏകാന്തമായ ഓര്‍മകള്‍
വാഴ്വിന്റെ അനന്തമായ വീഥികളില്‍.. അലയുവാന്‍ തുടങ്ങും...
പകലുകളുടെ ആരവത്തില്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉള്ളറകളിലെ നിശ്വാസങ്ങള്‍,
ആളൊഴിഞ്ഞ വഴിയമ്പലത്തിലെ കരിയിലകളുടെ നിശബ്ദമായ ഞരക്കങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം , ആര്‍ക്കോവേണ്ടി വെറുതേ കൊതിക്കുന്നു...
ആരോഗ്യമുള്ള മനസ്സിനേ സ്വപ്നങ്ങള്‍ കാണാനാവൂട്ടോ :)
ReplyDeleteനെഞ്ചിന്‍ കൂട്ടില്‍ ചിറകടിയ്ക്കുന്ന ആ പഞ്ചവര്‍ണ്ണക്കിളിയെ....
ReplyDeleteവിശാലമായ ഈ നീലവാനത്തിലേയ്ക്ക്‌ തുറന്നുവിടൂ...
കവിതയുടെ വര്‍ണ്ണക്കൂട്ടുകള്‍..
ഇവിടേയും നിറയട്ടെ!!!
ആശംസകള്‍!!