വീണ്ടുമൊരു നോവുള്ള രാവ്

ഒരു തിരി വെട്ടത്തിലെന്‍ 

മനമുരുകി നീറുന്ന രാവിന്‍റെ 

നെഞ്ചിലുറങ്ങി !

നീയുമീ രാവിന്നറ്റത്ത് 

എന്‍റെയൊരു ശോകമാം 

വരിയില്‍ വീണുറങ്ങുന്നുണ്ടാവാം !

നിഴലുകള്‍ തിരശ്ശീലയ്ക്ക് പിന്നില്‍ 

ഏങ്ങുകയും ഞരങ്ങുകയും 

ചെയ്യുന്നു !

മൌനമൊരു കൈക്കുഞ്ഞിനെപ്പോല്‍ 

നിഷ്കളങ്കമായ് ഇരുളിന്‍ തൊട്ടിലിലാടുന്നു !

തനിച്ചല്ല ഞാന്‍ 

നിദ്രകെട്ട എത്രയെത്ര സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ 

അദൃശ്യമായെന്നെ വലം വയ്ക്കുന്നുണ്ട്‌ !