നിശ്ചലമായ കുളപ്പടവിലെ ശൂന്യതയെ
ഓര്‍മ്മകളുടെ ചെറുകല്ലുകള്‍ക്കൊണ്ട്
നോവിക്കാന്‍ ,
കുഞ്ഞോളങ്ങളാല്‍ തരളിതമാക്കാന്‍ ,
ആഴങ്ങളുടെ മഹാമൌനത്തെ
വാചാലമാക്കാന്‍,
ഞാനെത്തെമ്പോഴെല്ലാം ,
തെളിനീരിന്‍റെ വിശാലതയില്‍
ആരൊക്കെയോ പറഞ്ഞുപോയ
കഥകളുടെ കണ്ണീര്‍പ്പാടുകളും
കാണാറുണ്ടായിരുന്നു !
കിനാവുരുകിയ തീരാത്തേങ്ങലിന്‍റെ
മാറ്റൊലി കാറ്റും
പറഞ്ഞുകേള്‍പ്പിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു !
ഏകാകിയുടെ സംഗീതം പഠിപ്പിച്ച
പ്രകൃതിയുടെ അദ്ധ്യായങ്ങളില്‍
അലകളില്ലാത്ത ആ പഴയകുളവും !
ഒരു ചെറുകല്ലിന് ഒരു ഒരു ജലാശയത്തിൽ തരംഗങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ സാധിക്കും.....ചിന്തകൾ മനസിനെ മഥിക്കുന്ന പോലെ
ReplyDeleteപഴയ കുളങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ അന്യമായി.
ReplyDeleteപ്രകൃതിയുടെ അദ്ധ്യായങ്ങളില്‍ അലകള്‍ മാത്രം ബാക്കിയുണ്ട്!
പഴമകള്‍ പലതും ഓര്‍മ്മകളാകുന്നു.
ReplyDeleteനന്നായിരിക്കുന്നു
ആശംസകള്‍
:)
ReplyDelete