വാതിലുകളില്ലാത്ത
മനസ്സിന്‍റെ കാരാഗൃഹത്തില്‍നിന്നും
നിന്നെയൊന്നു
മോചിപ്പിക്കുവാനാവാതെ ഞാന്‍ ..
എന്‍റെ മതിലുകള്‍ക്കുള്ളില്‍
തളിരായും കുളിരായും
കാറ്റായും പൂവായും നീയെങ്കിലും
നിന്‍റെ രാത്രികള്‍ക്ക് നിലാവും
നിന്‍റെ പകലുകള്‍ക്ക്‌ നിറവും
നല്‍കാനാവാതെപോയൊരു
സ്വാര്‍ഥതയുടെ പാപഭാരം പേറി
നിന്‍റെ ചിറകുകളെ സ്നേഹച്ചരടാല്‍
ബന്ധിക്കുന്ന എനിക്കെന്നാണിനി
നിന്നില്‍ നിന്നും സ്വാതന്ത്ര്യം ??
മനസ്സിന്‍റെ കാരാഗൃഹത്തില്‍നിന്നും
നിന്നെയൊന്നു
മോചിപ്പിക്കുവാനാവാതെ ഞാന്‍ ..
എന്‍റെ മതിലുകള്‍ക്കുള്ളില്‍
തളിരായും കുളിരായും
കാറ്റായും പൂവായും നീയെങ്കിലും
നിന്‍റെ രാത്രികള്‍ക്ക് നിലാവും
നിന്‍റെ പകലുകള്‍ക്ക്‌ നിറവും
നല്‍കാനാവാതെപോയൊരു
സ്വാര്‍ഥതയുടെ പാപഭാരം പേറി
നിന്‍റെ ചിറകുകളെ സ്നേഹച്ചരടാല്‍
ബന്ധിക്കുന്ന എനിക്കെന്നാണിനി
നിന്നില്‍ നിന്നും സ്വാതന്ത്ര്യം ??
സ്വാതന്ത്ര്യം തേടി
ReplyDeleteനല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ....