Thursday, November 7, 2013

കവികള്‍

ചിലതെല്ലാം എഴുതിയപ്പോള്‍
നമ്മുടെ തൊണ്ടയിടറിയിരുന്നോ ?
കണ്ണുകള്‍ കലങ്ങിയിരുന്നോ  ?
ചുണ്ടുകള്‍ വിതുമ്പിയിരുന്നോ ?
ഉവ്വല്ലേ ..
കറുത്തറക്കപ്പെട്ട കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പറ്റിയും
തീ തുപ്പുന്ന കാലത്തെയും
വറ്റുന്ന നിളയും
മരിച്ചുപോയവളുടെ ഓര്‍മ്മയും
അമ്മയെയും പറ്റിഎഴുതിയപ്പോള്‍
ആരുമറിയാതെ ഒരു തുള്ളി ,
നമ്മുടെ കവിതയെ നനച്ചിരുന്നില്ലേ .. ?

ചിലതെല്ലാം എഴുതിയപ്പോള്‍
നമ്മള്‍ ഒരുപാട് ചിന്തിച്ചിരുന്നോ ?
എവിടെയൊക്കെയോ യാത്ര ചെയ്യ്തിരുന്നോ ?
എന്തൊക്കെയോ തിരിച്ചുകിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍
എന്നാശിച്ചോ ?
ചങ്കില്‍ നിന്നും ഒരാണി ഊരിയെടുത്തോ ?
ഉവ്വല്ലേ ...
ചില ചുംബനങ്ങളും
ചില കൂടിക്കാഴ്ച്ചകളും
ചില വേര്‍പാടുകളും
ചില നീണ്ട മൌനങ്ങളും
ഉത്തരം കിട്ടാതെ പോയ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങളും
നമ്മുടെ കവിതയെ വല്ലാണ്ട്  നോവിച്ചില്ലേ .. ?

ചിലതെല്ലാം എഴുതിയപ്പോള്‍
നമ്മുടെ രക്തം തിളച്ചില്ലേ ?
കണ്ണുകളില്‍ കനല്‍ ചുവന്നില്ലേ ?
കൈ വിരലുകളില്‍ പേനയ്ക്ക് 
ശ്വാസംമുട്ടിയില്ലേ ?
വിയര്‍പ്പില്‍ രോക്ഷം പൊടിഞ്ഞില്ലേ ?
ഉവ്വല്ലേ ..
നീതിദേവത നിഷേധിയായപ്പോഴും
ആരൊക്കെയോ നിയമത്തെ പീഡിപ്പിച്ചപ്പോഴും
മതങ്ങള്‍ സമ്പത്തിനു വിലപേശിയപ്പോഴും
ദൈവങ്ങളെ കച്ചവടത്തിന് വച്ചപ്പോഴും
മക്കളെ അമ്മമാര്‍ കൂട്ടിക്കൊടുത്തപ്പോഴും
അപ്പനെ മക്കള്‍ വലിച്ചെറിഞ്ഞപ്പോഴും
ആരെയൊക്കെയോ നമ്മുടെ പേനത്തുമ്പുകള്‍
കൊന്നുകൂട്ടിയില്ലേ ??

നമ്മള്‍ കരഞ്ഞു
പക്ഷെ ദു:ഖം നമ്മുടേതായിരുന്നോ ?
നമ്മള്‍ അട്ടഹസിച്ചു
ആഘോഷം നമ്മുടേതോ ?
നമ്മള്‍ അലറിവിളിച്ചു
വേദന നമ്മുടേതോ ?
നമ്മള്‍ ശബ്ദമുയര്‍ത്തി
അനീതി നമ്മോടോ ?
എന്താണെന്നോ ..
നമുക്ക് മുന്‍പിലെ ഓരോന്നിലും
ദൈവം നമ്മുടെ മനസ്സ് വീതിച്ചുകൊടുത്തു...
നമ്മുടെ മനസ്സ് അവരിലില്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍
നമ്മള്‍ എഴുതില്ലായിരുന്നു
അവര്‍ എഴുതപ്പെടില്ലായിരുന്നു .. !!
കണ്ണുകളും പേനയും മാത്രം
സ്വന്തമായവരാണ് നമ്മള്‍,
ഹൃദയവും ചിന്തകളും
എന്നേ പകുക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.. !!

1 comment:

  1. കവിഹൃദയം

    നല്ല കവിത

    പുതുവത്സരാശം സകൾ....

    ReplyDelete