ചിലതെല്ലാം എഴുതിയപ്പോള്
നമ്മുടെ തൊണ്ടയിടറിയിരുന്നോ ?
കണ്ണുകള് കലങ്ങിയിരുന്നോ ?
ചുണ്ടുകള് വിതുമ്പിയിരുന്നോ ?
ഉവ്വല്ലേ ..
കറുത്തറക്കപ്പെട്ട കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പറ്റിയും
തീ തുപ്പുന്ന കാലത്തെയും
വറ്റുന്ന നിളയും
മരിച്ചുപോയവളുടെ ഓര്മ്മയും
അമ്മയെയും പറ്റിഎഴുതിയപ്പോള്
ആരുമറിയാതെ ഒരു തുള്ളി ,
നമ്മുടെ കവിതയെ നനച്ചിരുന്നില്ലേ .. ?
ചിലതെല്ലാം എഴുതിയപ്പോള്
നമ്മള് ഒരുപാട് ചിന്തിച്ചിരുന്നോ ?
എവിടെയൊക്കെയോ യാത്ര ചെയ്യ്തിരുന്നോ ?
എന്തൊക്കെയോ തിരിച്ചുകിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്
എന്നാശിച്ചോ ?
ചങ്കില് നിന്നും ഒരാണി ഊരിയെടുത്തോ ?
ഉവ്വല്ലേ ...
ചില ചുംബനങ്ങളും
ചില കൂടിക്കാഴ്ച്ചകളും
ചില വേര്പാടുകളും
ചില നീണ്ട മൌനങ്ങളും
ഉത്തരം കിട്ടാതെ പോയ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങളും
നമ്മുടെ കവിതയെ വല്ലാണ്ട് നോവിച്ചില്ലേ .. ?
ചിലതെല്ലാം എഴുതിയപ്പോള്
നമ്മുടെ രക്തം തിളച്ചില്ലേ ?
കണ്ണുകളില് കനല് ചുവന്നില്ലേ ?
കൈ വിരലുകളില് പേനയ്ക്ക്
നമ്മുടെ തൊണ്ടയിടറിയിരുന്നോ ?
കണ്ണുകള് കലങ്ങിയിരുന്നോ ?
ചുണ്ടുകള് വിതുമ്പിയിരുന്നോ ?
ഉവ്വല്ലേ ..
കറുത്തറക്കപ്പെട്ട കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പറ്റിയും
തീ തുപ്പുന്ന കാലത്തെയും
വറ്റുന്ന നിളയും
മരിച്ചുപോയവളുടെ ഓര്മ്മയും
അമ്മയെയും പറ്റിഎഴുതിയപ്പോള്
ആരുമറിയാതെ ഒരു തുള്ളി ,
നമ്മുടെ കവിതയെ നനച്ചിരുന്നില്ലേ .. ?
ചിലതെല്ലാം എഴുതിയപ്പോള്
നമ്മള് ഒരുപാട് ചിന്തിച്ചിരുന്നോ ?
എവിടെയൊക്കെയോ യാത്ര ചെയ്യ്തിരുന്നോ ?
എന്തൊക്കെയോ തിരിച്ചുകിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്
എന്നാശിച്ചോ ?
ചങ്കില് നിന്നും ഒരാണി ഊരിയെടുത്തോ ?
ഉവ്വല്ലേ ...
ചില ചുംബനങ്ങളും
ചില കൂടിക്കാഴ്ച്ചകളും
ചില വേര്പാടുകളും
ചില നീണ്ട മൌനങ്ങളും
ഉത്തരം കിട്ടാതെ പോയ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങളും
നമ്മുടെ കവിതയെ വല്ലാണ്ട് നോവിച്ചില്ലേ .. ?
ചിലതെല്ലാം എഴുതിയപ്പോള്
നമ്മുടെ രക്തം തിളച്ചില്ലേ ?
കണ്ണുകളില് കനല് ചുവന്നില്ലേ ?
കൈ വിരലുകളില് പേനയ്ക്ക്
ശ്വാസംമുട്ടിയില്ലേ ?
വിയര്പ്പില് രോക്ഷം പൊടിഞ്ഞില്ലേ ?
ഉവ്വല്ലേ ..
നീതിദേവത നിഷേധിയായപ്പോഴും
ആരൊക്കെയോ നിയമത്തെ പീഡിപ്പിച്ചപ്പോഴും
മതങ്ങള് സമ്പത്തിനു വിലപേശിയപ്പോഴും
ദൈവങ്ങളെ കച്ചവടത്തിന് വച്ചപ്പോഴും
മക്കളെ അമ്മമാര് കൂട്ടിക്കൊടുത്തപ്പോഴും
അപ്പനെ മക്കള് വലിച്ചെറിഞ്ഞപ്പോഴും
ആരെയൊക്കെയോ നമ്മുടെ പേനത്തുമ്പുകള്
കൊന്നുകൂട്ടിയില്ലേ ??
നമ്മള് കരഞ്ഞു
പക്ഷെ ദു:ഖം നമ്മുടേതായിരുന്നോ ?
നമ്മള് അട്ടഹസിച്ചു
ആഘോഷം നമ്മുടേതോ ?
നമ്മള് അലറിവിളിച്ചു
വേദന നമ്മുടേതോ ?
നമ്മള് ശബ്ദമുയര്ത്തി
അനീതി നമ്മോടോ ?
എന്താണെന്നോ ..
നമുക്ക് മുന്പിലെ ഓരോന്നിലും
ദൈവം നമ്മുടെ മനസ്സ് വീതിച്ചുകൊടുത്തു...
നമ്മുടെ മനസ്സ് അവരിലില്ലായിരുന്നുവെങ്കില്
നമ്മള് എഴുതില്ലായിരുന്നു
അവര് എഴുതപ്പെടില്ലായിരുന്നു .. !!
കണ്ണുകളും പേനയും മാത്രം
സ്വന്തമായവരാണ് നമ്മള്,
ഹൃദയവും ചിന്തകളും
എന്നേ പകുക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.. !!
വിയര്പ്പില് രോക്ഷം പൊടിഞ്ഞില്ലേ ?
ഉവ്വല്ലേ ..
നീതിദേവത നിഷേധിയായപ്പോഴും
ആരൊക്കെയോ നിയമത്തെ പീഡിപ്പിച്ചപ്പോഴും
മതങ്ങള് സമ്പത്തിനു വിലപേശിയപ്പോഴും
ദൈവങ്ങളെ കച്ചവടത്തിന് വച്ചപ്പോഴും
മക്കളെ അമ്മമാര് കൂട്ടിക്കൊടുത്തപ്പോഴും
അപ്പനെ മക്കള് വലിച്ചെറിഞ്ഞപ്പോഴും
ആരെയൊക്കെയോ നമ്മുടെ പേനത്തുമ്പുകള്
കൊന്നുകൂട്ടിയില്ലേ ??
നമ്മള് കരഞ്ഞു
പക്ഷെ ദു:ഖം നമ്മുടേതായിരുന്നോ ?
നമ്മള് അട്ടഹസിച്ചു
ആഘോഷം നമ്മുടേതോ ?
നമ്മള് അലറിവിളിച്ചു
വേദന നമ്മുടേതോ ?
നമ്മള് ശബ്ദമുയര്ത്തി
അനീതി നമ്മോടോ ?
എന്താണെന്നോ ..
നമുക്ക് മുന്പിലെ ഓരോന്നിലും
ദൈവം നമ്മുടെ മനസ്സ് വീതിച്ചുകൊടുത്തു...
നമ്മുടെ മനസ്സ് അവരിലില്ലായിരുന്നുവെങ്കില്
നമ്മള് എഴുതില്ലായിരുന്നു
അവര് എഴുതപ്പെടില്ലായിരുന്നു .. !!
കണ്ണുകളും പേനയും മാത്രം
സ്വന്തമായവരാണ് നമ്മള്,
ഹൃദയവും ചിന്തകളും
എന്നേ പകുക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.. !!
കവിഹൃദയം
ReplyDeleteനല്ല കവിത
പുതുവത്സരാശം സകൾ....