ഗ്രൗണ്ടില്‍ ഉറുമ്പരിച്ചു കിടക്കുന്നു
ഒരു കടലമിഠായി മധുരം
കൊതിയോടെയൊരു ബാല്യത്തിന്‍റെ വിശപ്പ്‌
ഓടിച്ചെന്നെടുത്തു വായില്‍ വച്ച് നുണയുന്നു
ആര്‍ഭാടത്തോടെയത് .. !!
തെരുവില്‍ പടക്കങ്ങള്‍ കാതുപൊട്ടിക്കുന്നു
ഇരുളില്‍ ദീപങ്ങള്‍ കണ്ണ് ചിമ്മുന്നു ..
എങ്കിലും പട്ടിണിയുടെ നെഞ്ചില്‍ കത്തുന്ന പൂത്തിരിക്ക്
നൊമ്പരത്തിന്‍റെ ഏഴു നിറങ്ങളുണ്ട്.. !!
ഒരു കടലമിഠായി മധുരം
കൊതിയോടെയൊരു ബാല്യത്തിന്‍റെ വിശപ്പ്‌
ഓടിച്ചെന്നെടുത്തു വായില്‍ വച്ച് നുണയുന്നു
ആര്‍ഭാടത്തോടെയത് .. !!
തെരുവില്‍ പടക്കങ്ങള്‍ കാതുപൊട്ടിക്കുന്നു
ഇരുളില്‍ ദീപങ്ങള്‍ കണ്ണ് ചിമ്മുന്നു ..
എങ്കിലും പട്ടിണിയുടെ നെഞ്ചില്‍ കത്തുന്ന പൂത്തിരിക്ക്
നൊമ്പരത്തിന്‍റെ ഏഴു നിറങ്ങളുണ്ട്.. !!
വായിക്കാതെ മാറ്റി നിർത്തപ്പെടെണ്ട
ReplyDeleteഒന്നല്ല നിന്റെ കവിതകൾ,
അവ മുന്നോട്ടു വെക്കുന്നത്
നിരാലംബമായ കരളിന്റെ നൊമ്പരങ്ങളാണ്
ശബ്ദമില്ലാത്തവരുടെ നിലവിളിയാണ്.
നൊമ്പരത്തിൻ മാരിവില്ല്.
ReplyDeleteവളരെ നല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ....