കാറ്റിലാടി നില്‍പ്പുണ്ട്
നമ്മള്‍ ഓര്‍മ്മകളുടെ
കൈപിടിച്ചെത്തുന്നതും കാത്ത്.. !
വേലിപ്പടര്‍പ്പില്‍ നാണത്തോടെ
ഒളിച്ചു നില്‍പ്പുണ്ടാവും
പണ്ട് നമ്മള്‍ മഴവില്‍ കുമിളകള്‍ പരത്താറുള്ള
പരന്ന ഇലകളും... !
തോടിനരികെ പാലത്തിന്നപ്പുറം
കല്ലുകൊണ്ട് പോറിവരച്ചിരുന്ന അക്കുകളങ്ങളും മായാതെ മുറിഞ്ഞുനില്‍പ്പുണ്ടാവും
ഓടി നമ്മളെത്താന്‍ കാത്ത്.. !
ഇടവഴികള്‍ കോണ്‍ക്രീറ്റ് പുതച്ചു മരിച്ചതും
മഴവില്‍ക്കുമിളകള്‍ പൊട്ടിവീണതും
തോടുകളില്‍ വേനല്‍ താമസമുറപ്പിച്ചതും
അറിഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെയാണ്
നമ്മള്‍ ഓര്‍മ്മയുടെ പാളങ്ങളില്‍ സഞ്ചരിക്കുന്നത്...
ഓർമ്മയുടെ പാളങ്ങൾ
ReplyDeleteനല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ....