നിന്നെ സദാ നനയ്ക്കുകയും
എന്നെ കൊടുംവരള്‍ച്ചയിലേയ്ക്ക്
ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന
പ്രണയാകാശമാണ് നമുക്കിടയില്‍ ..
ചിറകില്‍ കൂരമ്പ്‌ തറഞ്ഞപ്പോഴാണ്
ജീവിതത്തിലേയ്ക്ക് ആര്‍ത്തിയോടെ
ചിറകടിച്ച് നോവേറ്റിയത്..
പറന്നെത്തുന്നത് മരണത്തിലേയ്ക്കെന്ന്‍
കണ്ടുകൊണ്ടും വേഗത്തില്‍ തുഴയുന്ന
തൂവലറ്റ ചിറകിനിടമായി
മഴയുടെ ഒരു ചില്ല നീ നീട്ടിയില്ല ..
കനിയാത്ത വാനത്തിനും
കരുണയില്ലാത്ത നിനക്കുമിടയില്‍
മുറിവുമായ്‌ ഇന്നും ഞാന്‍
മഴയിലേയ്ക്ക്‌ പറക്കുന്നു..
മഴയുടെ ഒരു ചില്ല പോലും നീട്ടിയില്ല നീ
ReplyDeleteഅഴകുണ്ട് വരികള്‍ക്ക്
പ്രണയാകാശത്തിന്റെ ഇരട്ടത്താപ്പ്.
ReplyDeleteനല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ....