നിഴലുറങ്ങാത്ത നീളന് വഴികളില്
നിന്നോട് ചേര്ന്ന് നടക്കുമ്പോള് ,
നീള്ക്കണ്ണുകളുടെ നക്ഷത്രനീലിമ
നിന്നെയെന്റെ ആകാശവും
നൂറു നിറമുള്ള പൂവനവുമാക്കി ...
നെറ്റിമേല് ,ഒരു കാട്ടുതീയുടെ തുടക്കoപോലെ
നിന്റെ ചുണ്ടുകള് നനഞ്ഞുപതിച്ചപ്പോള്
നിലാവും ഞാനും നീയും
നമ്മുടെ പ്രണയവും
നിലയില്ലാതെ കുത്തിയൊഴുകുന്നൊരു
നദിപോലെ എവിടെയ്ക്കോ ...
നീലക്കടലിലേക്ക്..
ReplyDeleteമനോഹരം
ReplyDeleteനിലാവത്തൊഴുകുന്ന,നിലാവിനൊത്തൊഴുകുന്ന നദി.
ReplyDeleteനല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ....