മനോഹരീ ഭൂമീ ,
നിന്‍റെ ഋതുവേഗങ്ങളില്‍
എത്ര കൊഴിഞ്ഞാലും
തളരാതെ പൂക്കുന്ന
ചന്ദനഗന്ധമുള്ള വസന്തം,
പ്രണയിക്കാന്‍
പഠിച്ചിരുന്നെങ്കിലൊരു നാളും
മണ്ണ് മൂടാതെ
പരിലസിക്കുന്നൊരു
പൂവിടര്‍ന്നേനേ !
എങ്ങും പരക്കുന്ന
പരാഗരേണുവാ പൂവിനെ
ചുംബിക്കാന്‍ കൊതിക്കുന്ന
ശലഭച്ചിറകുകളിലൊളിക്കും !
തിടുക്കത്തിലോടുന്ന
കുളിര്‍ക്കുടങ്ങളില്‍ നിന്നെങ്ങും
തുളുമ്പി വീഴുന്ന
പുലരിമഞ്ഞുകണങ്ങളെ
പുതപ്പായി മൂടുന്ന കോടമഞ്ഞ്
രാവില്‍ ചേക്കേറുന്ന
കൂമ്പിയ ദളങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍
വസന്തം പാടും !
ഇലകളെ തുടുപ്പിച്ച്
പൊടിയില്‍മൂടുന്ന
ശീതക്കാറ്റിന്‍ ക്രോധത്തിലുമൊരു
മൊട്ടായി ,
വാടി വീഴാതെ ,
ഭൂമീ നിന്‍റെ വസന്തത്തിലൊരു പ്രണയം .. !
No comments:
Post a Comment