ഏതോ രണ്ടാത്മാക്കള്‍
തൂങ്ങിയാടിയപ്പോള്‍ മുതലാണ്‌
ആ മരത്തിലെ പഴങ്ങള്‍ക്ക്
ചോരയുടെ സ്വാദും
മരണത്തിന്‍റെ മണവുമായത് !
പ്രേതങ്ങളുടെ പാട്ടും
കേള്‍ക്കാറുണ്ടാത്രേ
രാത്രിയുടെ ചില യാമങ്ങളില്‍ !
പക്ഷെ പണ്ടുള്ള കിളിക്കൂടുകള്‍
ഇന്നും ആ ചില്ലകളിലുണ്ട് !
കിളികള്‍ക്കറിയില്ലല്ലോ
പ്രേതത്തിന്‍റെ പാട്ടും
മരണത്തിന്‍റെ മണവും !
:-)
ReplyDelete"കിളികള്‍ക്കറിയില്ലല്ലോ
പ്രേതത്തിന്‍റെ പാട്ടും
മരണത്തിന്‍റെ മണവും !"
അത് ശരിയാണല്ലോ നിശാ...
അതോ ഇനി കിളികള്‍ക്ക് പ്രേതത്തെ പേടിയില്ലാത്ത് കൊണ്ടാകുമോ? മനുഷ്യനെ അല്ലെ പേടിക്കെണ്ടതുള്ളൂ....:-)
നല്ലൊരു ചിന്തയാണ് കവിതയില്‍ ഉള്ളത്...ആശംസകള്‍ നിശാഗന്ധി...
നന്നായിരിക്കുന്നു.....
ReplyDeletenice one.
ReplyDeletetoni