ഇലുളിലേയ്ക്കരിച്ചു കയറി
കാഴ്ചകളുടെ പ്രകാശവലയം തീര്ക്കുന്ന ,
വസന്തത്തിന്റെ സുഗന്ധം ചുമന്ന്
എന്റെ ഏകാന്തതയെ
മോടിപിടിപ്പിക്കുന്ന ദീര്ഘചതുരങ്ങള് !
രാത്രിയുടെ വൈകിയ യാമങ്ങളില്
എന്റെ കണ്ണീരിന്റെ ഭാരം ചുമക്കുന്ന,
എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന് വെമ്പുന്ന മൌനം !
നിശാഗന്ധീ,
ReplyDeleteഞാനെന്നും ആലോചിക്കാറുണ്ട് ചിത്രങ്ങള് നോക്കിയാണോ നിശാഗന്ധി എഴുതുന്നതെന്ന്, അല്ല എഴുത്തിനനുസരിച്ചാണോ ചിത്രങ്ങള് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതെന്ന്..!!
നന്നായിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ.. ആ വെട്ടം എന്നും നിലനില്ക്കട്ടെ..
സ്ത്രീയില് നിന്നും അമ്മയിലേയ്ക്കുള്ള ദൂരത്തില് ജനാലയില്ക്കൂടി വന്ന വെളിച്ചം സ്വര്ണ്ണവര്ണ്ണമായിത്തോന്നി
ReplyDeleteരാത്രിയുടെ വൈകിയ ഏകാന്തയാമങ്ങളില് ജാലക വാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്കും നോക്കി നില്ക്കുമ്പോള് ഏതോ ഒരു മൌനഗീതം എന്നെയും ആശ്വസിപ്പിക്കാറുണ്ട്...!!
ReplyDelete