മഴയത്തൊരു കുഞ്ഞിക്കിളി

ഒരു സന്ധ്യയുടെ ചുവപ്പില്‍

ചകിരിനാരുകള്‍ക്കിടയില്‍ 

തളിര്‍ത്ത ചില്ലകള്‍ 

ചൂടോടെ പൊതിഞ്ഞൊരു 

കുഞ്ഞിക്കിളിയുടെ കൂട്ടില്‍,

ഇമചിമ്മിയിരുന്ന കണ്ണുകളില്‍,

ഇലവഴികള്‍ കടന്നു 

കാലം തെറ്റിയൊരു മഴ പെയ്യ്തു !

ചിറകുകള്‍ നനഞ്ഞു

കൊക്കുകള്‍ മരവിച്ചു !

മഴയവളില്‍ 

സ്വയംമറന്നൊഴുകിയിറങ്ങി !

സമ്മതം കാത്തു നില്‍ക്കാതെ,

തേങ്ങിച്ചുവന്ന കവിളിണകളില്‍ 

തോരാതെ തോരാതെ പെയ്യ്തു !
നിലയ്ക്കാതെ പാടിയ മഴയില്‍
വിശപ്പു ഞെരുക്കിയ ജീവനില്‍ 

തണുത്തുറഞ്ഞ ഹൃദയം 

തുടിക്കാന്‍ മറന്നു !

ആ മഴയായിലായിരുന്നു

ആ കുഞ്ഞുശ്വാസങ്ങളും

ചൂട് തേടി മരണക്കയങ്ങളില്‍ താണത് !