നിര്‍വികാരത

യുദ്ധം കഴിഞ്ഞൊരു ഭൂമിയിലൂടെ

നഗ്നപാദയായി നടക്കുന്നൊരു 

ഏകാകിയാവാറുണ്ട് ജീവിതം !

നാവിന്‍റെ വാള്‍മുനയാല്‍ 

അറ്റുപോയ ബന്ധങ്ങളുടെ ശിരസ്സുകള്‍

വഴിവക്കില്‍ കൂട്ടിയിട്ടിട്ടുണ്ട് 

അതിലെ തുറിച്ച കണ്ണുകള്‍ 

എന്നെ ഉറ്റുനോക്കും ! 

ഇനിയും ജീവന്‍ വിടാതെ തിളയ്ക്കുന്ന 

ജീവരക്തം കാലുകള്‍ നക്കും ഇടയ്ക്കിടെ !

തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ 

ഹൃദയം പിടയ്ക്കും !

ഒരു വാക്കിന്‍റെയോ നോക്കിന്‍റെയോ 

ഔദാര്യം കാത്തു നില്‍ക്കാതെ 

വീണ്ടും നടക്കും  !

മരണാസന്നമായ വിശ്വാസങ്ങള്‍

ആവശമായി വിളിക്കും പിന്നില്‍നിന്ന് 

കാതുകള്‍ തുളച്ചിറങ്ങും ചിലപ്പോള്‍ ,

തിരുത്തലുകള്‍ കൊണ്ടെന്‍റെ 

മനസ്സുറഞ്ഞു പോയി എപ്പോഴേ.. !