സെമിത്തേരിയിലെ കസേര

അലമുറയിടുന്ന നെഞ്ചിന്‍റെ കൂട്ടില്‍

ഒന്ന് തൊട്ടു സാന്ത്വനിപ്പിക്കാന്‍ കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട് !

കണ്ണീരിന്‍റെ നനവും മഴമേഘങ്ങളുടെ വര്‍ഷവും

എന്‍റെ കാലുകളെ തുരുമ്പിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു

എങ്കിലും പൂക്കള്‍ വിരിയുന്നുണ്ട് 

എന്‍റെ കാല്‍ച്ചോട്ടില്‍ 

ഓരോ സ്മരണയിലും നിങ്ങളര്‍പ്പിക്കുന്ന

പൂക്കള്‍ അഴുകി വിത്തുകളായി പൂവിടാറുണ്ട് !

പാകിയ കല്ലുകളില്‍ കൊത്തിയ പേരുകള്‍ 

വെയിലേറ്റു ചിരിക്കാറുണ്ട് 

മഴയേറ്റു കരയാറുമുണ്ട് !

ഓര്‍മ്മത്തിരികള്‍ കൊളുത്തിയിട്ട് 

പൊടിയുന്ന കണ്ണീരിനു വിശ്രമം നല്‍കാന്‍

എന്നില്‍ ചായാറുണ്ട് ചില  ദുഃഖചിത്രങ്ങള്‍ !

ചിലപ്പോഴൊക്കെ നീണ്ട പദയാത്രകളുടെ 

വിലാപം എന്‍റെ മേല്‍ മുത്തുക്കുടകള്‍ 

ചാരിവച്ചിരിക്കാറുണ്ട് !

പിഞ്ചുജഡങ്ങളും , മൂത്തുനരച്ചതും , 

അനാഥരും കുഴികളിലേയ്ക്കെത്താറുണ്ട് !

ഉണങ്ങിയ പൂക്കളില്‍ ചിലതില്‍ 

ആത്മാര്‍ഥമായ തുള്ളികളും ,

ചിലതില്‍ ഗ്ലിസറിന്‍ തുള്ളികളുമുണ്ട് !

മനസ്സിന്‍റെ ഭാരങ്ങളെല്ലാം ആരോടെന്നില്ലാതെ 

പറഞ്ഞു തീര്‍ത്ത് മടങ്ങുന്ന ചിലരാവട്ടെ 

നിറമില്ലാത്ത വസന്തങ്ങളില്‍ നിന്നും 

മുള്ളില്ലാതെ അറുത്ത വെളുത്ത പുഷ്പങ്ങള്‍ 

എന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ മറന്നുവച്ചും 

നടന്നു നീങ്ങാറുണ്ട് !