കവിയുടെ ആഗ്രഹവും യാഥാര്‍ഥ്യവും

ഓരോ പുലരിയും വിടരുന്നത്
തന്‍റെ കവിതയിലേയ്ക്കാണെങ്കിലെന്ന്

ഓരോ കവിയും ആഗ്രഹിക്കുന്നു ...
ഓരോ വസന്തവും പടര്‍ന്നുകയറുന്നത്
തന്‍റെ ചിന്തകളിലേയ്ക്കെങ്കിലെന്ന്
ഓരോ കവിയും കൊതിക്കുന്നു..
ഓരോ മഞ്ഞും പൊതിഞ്ഞുപിടിക്കുന്നത്‌
തന്റെ വരികളെങ്കിലെന്ന്
ഓരോ കവിയും സ്വപ്നം കാണുന്നു..
എങ്കിലും
ഹൃദയത്തിലേയ്ക്ക് ഉന്നം വയ്ക്കുന്നതെല്ലാം
അമ്പുകളാണെന്നും,
കവിതകളില്‍നിന്നും
ഊറിയിറങ്ങാന്‍ പോകുന്നത്
തന്‍റെ നോവുകളാണെന്നും,
അക്ഷരങ്ങളുടെ മുനകളാണ്
തന്നെ കവിയാക്കുന്നതെന്നും
ഓരോ കവിയും മനസ്സിലാക്കുന്നു .. !!