ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന ഒരു നിമിഷമുണ്ട്‌ ...
പിന്നെയത് പാദം മുഴുവന്‍ കരണ്ട് കരണ്ട്
മുകളിലേയ്ക്ക് അരിച്ചുകയറും ...
മുഴുവന്‍ ശരീരവും
തണുത്തു വിറങ്ങലിച്ച സൂചികളാഴുമ്പോള്‍ ,
ആരൊക്കെയോ അലറി വിളിക്കുന്നത്‌ കേള്‍ക്കാം ...
അലമുറകളെ തോല്‍പ്പിച്ച്,
പിന്നെ ചെവികളുo നിശ്ശബ്ദരാവും !
ചൂടുള്ള കണ്ണുനീരിന്
മരവിച്ച ശരീരത്തിലേയ്ക്ക്
വീണുടയാന്‍മാത്രമേ സാധിക്കൂ ...
കണ്ണുകളില്‍ ഇരുളിനും
തണുപ്പിന്‍റെ നീണ്ട തേറ്റകള്‍ക്കുമൊപ്പം
ഒരു തരിമ്പു കണ്ണീരുമുണ്ടാവും..!
അവിടെയാണ് നമ്മള്‍ യാത്ര തുടങ്ങുക ...
അനന്തതയിലേയ്ക്കുള്ള യാത്ര ...
കത്തിച്ച നിലവിളക്കുകള്‍ക്കും ,
മുഴങ്ങുന്ന മന്ത്രങ്ങള്‍ക്കും നടുവിലൂടെ
നഗ്നമായി ഒരു തണുപ്പ് മാത്രം
കടന്നു പോകും ...
അവിടെ...
അവിടെയാണ് നമ്മള്‍ അന്യരാവുക ...
അതായിരിക്കും ഏറ്റവും നല്ല സമയം ജീവിതത്തിലെ.
ReplyDeleteഅരുത്..
ReplyDeleteഅനിവാര്യമായൊരു യാത്ര!
ReplyDeleteEllavarum athinte ruchi ariyum....theeercha.a
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteEllavarum athinte ruchi ariyum....theeercha.a
ReplyDeleteനല്ല കവിത
ReplyDeleteശുഭാശംസകൾ....